ΓΡΑΦΕΙΝ

Ετικέτα - Χιουμοριστικό

Τα μολυβάκια

Είμαστε τέσσερα αδέρφια. Από μικρά μας έβαζε η μητέρα μας να γράφουμε για να γίνουμε καλοί στο γράψιμο και να γράφουμε όλο και πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες. Από μικρά μολυβάκια, κάθε απόγευμα καθόμαστε όλοι γύρω γύρω από...

Η ομορφιά της ομορφιάς

Και τί θαρρείς; Ότι είσαι πιο όμορφη εσύ από εμένα;» «Σα να κοκοξύπνησες, κυρ ποντικέ!» «Ορεξη που την έχεις πρωϊνιάτικα, τί παραμονεύεις, σαν την ύαινα το κοτέτσι;» «Δεν υπάρχει αμφιβολία, είμαι πιο όμορφη από εσένα»...

Ο διάσημος κουραμπιές

Όλα άρχισαν τη μέρα που έκλεισαν τα σχολεία για τα Χριστούγεννα. Άκουγες παιδιά από εδώ και από εκεί να τρέχουν στις μαμάδες τους για προφανείς λόγους, δηλαδή για να δώσουν τη λίστα των δώρων που θέλουν για τα...

Δεν φταίει το σκυλί

Όλα άρχισαν την στιγμή που με φώναξε η μαμά μου επειδή μ’ έβλεπε να κάθομαι στο κινητό και να χαζεύω βιντεάκια πως πρέπει να αρχίσω να διαβάζω για τα μαθήματα του σχολείου: -Τι κάνεις εκεί; -Να, εδώ βλέπω βιντεάκια. -ΜΑ...

Το μυστικό του Αντώνη

Όλοι θαύμαζαν τον Αντώνη για το δυναμισμό του, τη μουσική που έπαιζε με την κιθάρα του σε κάθε ευκαιρία, για τις επιδόσεις του στον αθλητισμό. Για τα μεγάλα εκφραστικά του μάτια, για την καλοσύνη του. Τα πυκνά καστανά...

Ρεζερβουάρ

Θυμάσαι που αλωνίζαμε τη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη, απ’ την Ορεστιάδα μέχρι τη Νέα Μάκρη; Τότε που το γέμισμα θαρρείς δεν είχε αύριο κι από Θεσσαλονίκη βρισκόμασταν στο Λαύριο. Βενζίνη κι αποστάσεις δεν ήτανε εμπόδια, η...

Η γειτόνισσα

Άγχος. Νεύρα. Φωνές. Τρέμουλο. Βρισίδι. Θα μπορούσα να σου μεταφέρω την σκατίλα της εποχής μας με έναν πιο θετικό και όμορφο τρόπο, κλεισμένη σε κουτί, ντυμένη με χρωματιστό περιτύλιγμα και ένα κόκκινο φιογκάκι αλλά...

Το καμάκωμα

Βράδυ Σαββάτου και ξαφνικά ξεπροβάλλει μια ψηλή, ξανθιά οπτασία. Τότε εκείνος μένει με το σαγόνι κρεμασμένο λέγοντας στον εαυτό του: “Τι είναι αυτό, ρε;”. Θαμπώθηκε από την ομορφιά της. Την πλησιάζει σε...

Ο Ροβινσώνας

Θα έρθουν τα παιδιά του και τα εγγόνια του να κάνουν Πάσχα στο χωριό. Από τότε που έχασε τη γυναίκα του ήταν μόνος και περίμενε τέτοιες μέρες για να τους δει όλους. Του είχε πει ο μεγάλος γιος: – Έλα πατέρα να...

Πασχαλινά αβγά!

Κάθε Πάσχα η ίδια δουλειά. Έχουν καθιερώσει έναν άτυπο διαγωνισμό νοικοκυροσύνης στη γειτονιά στον οποίο η μάνα μου ανακηρύσσεται νικήτρια σε κάθε κατηγορία. Ποια κάνει τα πιο μυρωδάτα και μαστιχωτά τσουρέκια; Αυτή...

Ο λαγός και η χελώνα – Part 2

Πόσα χρόνια χρειάζεται να περάσουν για να ξεχαστεί ένα γεγονός; Κι αν δε ξεχαστεί; Κι αν το θυμάσαι ακόμα και δεν μπορείς να βρεις την ησυχία σου; Ο λαγός δεν μπορούσε να ξεχάσει. Να ηττηθεί από μία χελώνα παραήταν για...

Ο χιονάνθρωπος χωρίς μύτη από καρότο

Καθώς έπεφτα και σκέπαζα με το ελπιδοφόρο άσπρο χρώμα μου το καταπράσινο γρασίδι, ένιωθα τόσο μεγάλη χαρά, γιατί ήξερα πως θα προσφέρω χαρά σε μικρούς και μεγάλους και ύστερα ήξερα πως θα γίνω ένας υπέροχος χιονάνθρωπος...

Εγώ και ο Τζακ!

«Φίζι, φίζι!», φώναζα με όλη τη δύναμη που κρύβουν τα πνευμόνια ενός τρίχρονου αλλά κανείς δε βρισκόταν να συμμεριστεί τον ενθουσιασμό μου μέσα στο λιοπύρι του μεσημεριού. Είχε ξεμυτίσει από τον μπαξεδάκο ανάμεσα από...

Το… ποδαρικό!

Πάσχισα πολύ να μη θυμώσω μαζί της χρονιάρα μέρα. Επέδειξα τέτοια αυτοσυγκράτηση που θα ζήλευε ακόμη κι ο Αριστοτέλης, ο δάσκαλος της φιλοσοφικής μεσότητας! Με ξύπνησε αξημέρωτα με το διαπεραστικό ντριν του τηλεφώνου...

Η ώρα της εκδίκησης πλησιάζει

Απόψε θα πάρει το αίμα του πίσω. Δεν αντέχει άλλο την  γκρίνια της. Πού πήγε εκείνο το όμορφο, μελιστάλακτο κι ευγενικό κορίτσι που είχε κάποτε  παντρευτεί; Μάλλον το κατάπιε αυτή η φώκια. Από καιρό καταστρώνει το...

Και το όνομα αυτής…

Σκοτώθηκαν πάνω από την κολυμπήθρα. Σχεδόν πιάστηκαν μαλλί με μαλλί. Τελικά νίκησε το σόι του πατέρα. Και το όνομα αυτής Ελένη, το όνομα της γιαγιάς. Η μάνα ποτέ δεν με φώναξε Ελένη. Δεν το ‘ τρωγε γλυκό με την πεθερά...

Χάσμα γενεών

Χθες το βράδυ συναντηθήκαμε στο ασανσέρ της πολυκατοικίας με τη μικρή του κάτω ορόφου. Ένα κοριτσάκι, χάρμα οφθαλμών! Ξανθά μαλλάκια, γαλανά ματάκια, άσπρη επιδερμίδα. Τη συνόδευε η μαμά της. Προφανώς γυρνούσαν από...

Το βρακί μου και οι Πανελλαδικές

«Δεν ξέρω για ποιο λόγο είναι τόσο πολύ αγχωμένη», απόρησε για την κόρη της που φέτος έδινε πανελλαδικές. «Εγώ ξέρω», της απάντησα με το θάρρος της φιλίας μας. «Εσύ την αγχώνεις με το άγχος και τις υστερίες σου.» Την...

error: www.grafein.gr