ΓΡΑΦΕΙΝ

Συγγραφέας - Μαρία Τασούλη

Τέμπη

Έλα μάνα , φτάνω. Πες τον μπαμπά να ξεκινήσει σε λίγο. Ναι μάνα έφτανα. Μα δεν έφτασα ποτέ. Έφτασα αλλού όμως. Εδώ που είναι όλα ήρεμα, όλα γαλήνια. Εδώ που όλα μοιάζουν όμορφα και αληθινά. Εδώ που κανένας δεν ψάχνει...

Μαμά, κάνε κάτι!

-Μαμά καλημέρα! -Καλημέρα κορίτσι μου. Πως κοιμήθηκες; Ρώτησε η μαμά πονηρά, γιατί όλη τη νύχτα άκουγε τη μικρή να κλαίει χαμηλά και αθόρυβα στο δωμάτιό της. -Μια χαρά, μωρέ μαμά… μόνο ένα παράξενο όνειρο είδα...

Ένα τελευταίο σ’ αγαπώ

Ήταν πρωί. Το ξυπνητήρι χτυπούσε με τον ίδιο αυτό σπαστικό και εκνευριστικό τρόπο. Δεν πίστευα πως θα αλλάξει κάτι. Πίστευα πως θα ήταν μια κανονική μέρα. Μια ημέρα ρουτίνας σαν όλες τις άλλες. Μια μέρα κενή, δίχως...

Μου λείπετε

Μαμά, μπαμπά, είναι Χριστούγεννα. Είναι, επιτέλους, Χριστούγεννα! Ανυπομονούσα τόσο καιρό, μετρούσα αντίστροφα τις μέρες. Κάτι, βαθιά μέσα μου, μου έλεγε πως θα είστε σήμερα εδώ, μαζί μου. Φέτος στόλισα το δέντρο μας...

error: www.grafein.gr