ΓΡΑΦΕΙΝ

Κατηγορία - Διήγημα

Αληθινό

Η μιζέρια μου και η μίρλα μου. Αυτό θα με φάει εμένανε. Όπου εμφανίζεται κάτι θετικό εγώ σκέπτομαι αυτομάτως το κακό. Ο νους μου μονίμως στα «αν» τα «άμα» και τα «γιατί». Κι όλο ψάχνω κάτι να μου φταίει, όλο κάποιος μου...

Άλκης

«Χαράματα και δειλινά κλαίει η καρδιά μου και πονά, ένα πρωί χαράματα έφυγες μακριά μου και μου’ μειναν τα κλάματα κι ο πόνος συντροφιά μου. Και τώρα μες στην ερημιά ψάχνω να βρω παρηγοριά, είμαι ένα έρημο πουλί...

Το στρώμα το νυφιάτικο

Πάνω στο κρεβάτι μια φουχτίτσα άνθρωπος. Κουβέντα ήθελε: «Όλο το χωριό στο πόδι, κόρη μου. Μικροί μεγάλοι με δαδιά αναμμένα κίνησαν για τον βάλτο. Η νύχτα στην πιο σκοτεινή της ώρα. Το φεγγάρι άφαντο. Λες και το...

error: www.grafein.gr