ΓΡΑΦΕΙΝ

Εκείνη την εποχή

Είναι περίεργο να επιστρέφω σε γραμμές που είχα οδηγήσει ξανά πριν χρόνια. Τα μπλε λεωφορεία να κυλούν αργά στους ίδιους δρόμους, τις ίδιες ώρες, στις ίδιες στάσεις. Μόνο που τώρα είναι διαφορετικά...

Μια μυρωδιά

Ακούστε, λοιπόν, τι έγινε σήμερα! Κι ενώ είμαι ταραγμένος από αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές ψυχαναγκαστικών επιβατών και κουρασμένος από πολύωρες βάρδιες με ελάχιστα ενδιάμεσα ρεπό, ανέβηκε στην...

Οι αράχνες του Τομ

Σε στοιχειωμένες σοφίτες, εκεί είναι-μου τραγουδάς. Παύση. Θέλω να σου πω κάτι. Για την πικραλίδα και τους φίλους μου. Καθένας τους κατέχει ένα ανθάκι καρφιτσωμένο σε στολή φυλακής ως άλλη...

Το καλύτερο ανήκει στο παρελθόν;

Όσοι με γνωρίζετε θα γελάσετε και δεν μπορώ να κρύψω την αλήθεια. Παρότι, αιώνιος Smith-άς και ένα από τα όνειρα μου είναι να φωτογραφηθώ έξω από το Salford Lads Club του Manchester με μπλουζάκι The...

57(+3) δύο χρόνια μετά

Όσες φορές κι αν ξαναπούν το ίδιο τους το ψέμα Τα βάψανε τα χέρια τους με πολιτών το αίμα Και τι σημαίνει τελικά “πολιτική ευθύνη”; Να μας κουνάν το δάχτυλο δυο χρόνια αυτά τα κτήνη; Ή μήπως να...

Επιλεγμένες ιστορίες

Απαγγελίες ποιημάτων από Teen-γραφείς στην εκδήλωση του Μουσικού Σχολείου

Η εξαιρετική συναυλία του Μουσικού Σχολείου Βέροιας που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 17 Απριλίου στο χώρο Τεχνών, ήταν αφιερωμένη στη μνήμη των 21 μαθητών του ΓΕΛ Μακροχωρίου που έχασαν τη ζωή τους τραγικά και...

Υπόψιν εκείνου που διασφάλιζε την ασφάλεια

Αξιότιμε κύριε πρώην υπουργέ, Σε περίπτωση που το διαγράψατε από τη μνήμη σας, λόγω της κυνικής και αναίσχυντης αναλγησίας σας, επιτρέψτε μου να σας θυμίσω: Πριν έναν χρόνο στείλατε στον θάνατο 57 παιδιά. Πριν έναν...

Ο χρόνος δεν είναι γιατρός τελικά

Ένας χρόνος. Ένας χρόνος θλίψης, απόγνωσης, απελπισίας. Ένας χρόνος συγκάλυψης, εξαπάτησης, αδιαφορίας. Θλίψης για τους ανθρώπους που έχασαν τους δικούς τους συγγενείς, φίλους, συντρόφους. Απελπισίας για μερικούς από...

Το τρένο

Το τρένο πάντα θα αναχωρεί με ανθρώπους γεμάτους όνειρα, ελπίδα, συναισθήματα με σφιχτές αγκαλιές και φιλιά που ζητούν “το επανιδείν” Το τρένο πάντα θα περιμένει στη γραμμή εκεί που σφίγγουν οι καρδιές, μα...

Τα πιο πρόσφατα

Εκείνη την εποχή

Είναι περίεργο να επιστρέφω σε γραμμές που είχα οδηγήσει ξανά πριν χρόνια. Τα μπλε λεωφορεία να κυλούν αργά στους ίδιους δρόμους, τις ίδιες ώρες, στις ίδιες στάσεις. Μόνο που τώρα είναι διαφορετικά. Είμαι ξεκούραστος...

Οι αράχνες του Τομ

Σε στοιχειωμένες σοφίτες, εκεί είναι-μου τραγουδάς. Παύση. Θέλω να σου πω κάτι. Για την πικραλίδα και τους φίλους μου. Καθένας τους κατέχει ένα ανθάκι καρφιτσωμένο σε στολή φυλακής ως άλλη διαμαντένια καρφίτσα με...

ΤΕΜΠΗ

Δυο χρόνια τώρα
κι ΄κείνα τα γράμματα στο Σύνταγμα,
για τους 300 θεία Κωμωδία
-μα στον πηγαιμό του Παραδείσου καμία Βεατρίκη-
και για τους εκεί όξω, το ¨Ω¨ της Ραψωδίας
Μικραγυμνάσια
14/2/25

Καλύτερη προσέγγιση

Ο χρόνος μέσα μου είχε παγώσει, τα ρολόγια είχαν σταματήσει και ήταν τόσο έντονο που ένιωθα το χορτάρι στους αγρούς γύρω μου να φυτρώνει σε πραγματικό χρόνο κι ενώ στην πραγματικότητα οδηγούσα, αισθανόμουν ότι ακίνητος...

error: www.grafein.gr