ΓΡΑΦΕΙΝ

Συγγραφέας - Κωνσταντίνα Μυλωνά

Και συ μιλάς για Νίκη

Άκου,
του σεισμού τη βουή
το ρόχθο του νερού
του όπλου τη κλαγκή
δεν ανεμίζει πιότερο
ο χιτώνας,
ο ιμάντας,
μήτε βαστάνε
τα σκοινιά,
οι αρμοί.
Ως ο θάνατος κραταιεί η ήττα
και ΄συ μιλάς για Νίκη.

Η απορία της μάνας

Πές μου πώς οι μαργαρίτες και τα χαμομήλια ν΄αρμέξουν το φως σήμερα; αφού σε κάτι δευτερόλεπτα τα μάτια σου, στάχτη ‘χώμα’ που φύσηξε ο μαρτιάτικος αγέρας μακριά Πώς φεύγει κανείς, πού πάει; Πώς αντέχουν...

Όλα θα άλλαζαν

Άνοιξε την πόρτα του μπάνιου η Ρένα και βρήκε να στέκεται γυμνή, μπρος τον καθρέφτη η Μάγδα. Η Μάγδα που ατένιζε τις ακόμη σφικτές γραμμές του κορμιού της, ενώ οι στάλες ακατάπαυστα, ρυθμικά, έπεφταν στο πάτωμα. Ευθύς...

Ανήμερα του Προφήτη Ηλιά

Βλέπομεν γαρ άρτι δ’ εσόπτερου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον. Προς Κορινθίους Α’ Δεν χωράτευε το φως σήμερα και με το χέρι για αντήλιο, ο Μιχάλης κοίταζε απ’ τον λόφο, πώς στραφτάλιζε απ’ άκρη, σ’ άκρη η...

Μεγάλο Σάββατο – Κυριακή του Πάσχα

Απρίλης: Έκτο γράμμα Μεγάλο Σάββατο Καλέ μου, αψεγάδιαστος, ακηλίδωτος, αναμάρτητος, ο ουρανός όλη μέρα. Έτσι, και η χαρά των παιδιών σαν έσκασαν τα βεγγαλικά. Κι αν τρεμόπαιξε του κεριού η φλόγα,–έτσι σκίρτησε και η...

Γράμματα της Μεγάλης Εβδομάδας

Απρίλης: Πρώτο γράμμα Μεγάλη Δευτέρα Καλέ μου, βαριά, ασήκωτη, με μια άγρια σοροκάδα τούτη η μέρα. Βαριά και ασήκωτα μου φάνηκαν και τα ψώνια της γερόντισσας. Με αργόσυρτο βήμα και με τρεμουλιαστά χέρια, τραβούσε κατά...

Στο μπουρίνι

«Τέτοιο χαλασμό έχω να δω απ’ το 93’» ψιθύρισε ακουμπώντας βαριά την παλάμη στο τζάμι. Κάτω απ’ τον μολυβί ουρανό, το λιμάνι είχε κιόλας ξυπνήσει. Ούρλιαξαν οι πρώτες βαπορίσιες σειρήνες, βούιζε το...

Σασμός

Λευτερώθηκε πια το γαλάζιο. Τα βουνά ανάσαναν χαρούπι και θυμάρι και στον κάμπο τα σπαρτά ίσιωσαν, ημέρεψαν, ξαπόστασαν. Το ηλιόφωτο γλίστρησε μέσα απ’ τις χαραμάδες και τα παράθυρα, στεγνώνοντας των χωριανών τα κόκκαλα...

Στην καθιερωμένη Σαββατιάτικη βόλτα

Απ’ το πρωί βγήκε ένας δειλός ήλιος που κυλούσε ανάμεσα σε κάτι μολυβιά σύννεφα, που καθώς φαίνεται ξεκίνησαν απ’ τα παράλια του νησιού, με προορισμό τη βόρεια πλευρά. Ένα τρυγόνι γαντζώθηκε στην απλώστρα με τα ρούχα...

Κάποια μέρα

Κάποια μέρα θα πλανηθούμε στα πέλαγα, τότε θα σφίξουμε την άμμο κείνη, που πλάσαμε τα πρώτα κάστρα τότε στο κρώξιμο του γλάρου θα σπαρταρίσει το βλέμμα – σαν μια αναλαμπή – στο πρώτο φιλί, στο πρώτο πάλεμα των κορμιών...

error: www.grafein.gr