ΓΡΑΦΕΙΝ

Συγγραφέας - Κωνσταντίνα Μυλωνά

Στην οδό Τζόν Κένεντι

Σαν το λεωφορείο πήρε την οδό Κένεντι, ριπές φωτός, σε ανύποπτο χρόνο, τόνιζαν του πράσινους ιριδισμούς στη θωριά του. Κι όμως, μήτε το βλέμμα, μήτε τα ωχρά χείλη, μου τράβηξαν την προσοχή. Όχι, ήταν τα δάκτυλα γύρω απ’...

Στο παγκάκι

Νωρίς το απόγευμα, μπρος στο παγκάκι της εισόδου του λυκείου,  οι δυο συμμαθήτριες αρχίνησαν την ανάγνωση του τραγικού έργου. Πυκνότερες οι πρόβες, αφού κοντοζυγώνανε οι εκδηλώσεις της μνήμη του θεόπνευστου ποιητή. Μα...

Και συ μιλάς για Νίκη

Άκου,
του σεισμού τη βουή
το ρόχθο του νερού
του όπλου τη κλαγκή
δεν ανεμίζει πιότερο
ο χιτώνας,
ο ιμάντας,
μήτε βαστάνε
τα σκοινιά,
οι αρμοί.
Ως ο θάνατος κραταιεί η ήττα
και ΄συ μιλάς για Νίκη.

Η απορία της μάνας

Πές μου πώς οι μαργαρίτες και τα χαμομήλια ν΄αρμέξουν το φως σήμερα; αφού σε κάτι δευτερόλεπτα τα μάτια σου, στάχτη ‘χώμα’ που φύσηξε ο μαρτιάτικος αγέρας μακριά Πώς φεύγει κανείς, πού πάει; Πώς αντέχουν...

Όλα θα άλλαζαν

Άνοιξε την πόρτα του μπάνιου η Ρένα και βρήκε να στέκεται γυμνή, μπρος τον καθρέφτη η Μάγδα. Η Μάγδα που ατένιζε τις ακόμη σφικτές γραμμές του κορμιού της, ενώ οι στάλες ακατάπαυστα, ρυθμικά, έπεφταν στο πάτωμα. Ευθύς...

Ανήμερα του Προφήτη Ηλιά

Βλέπομεν γαρ άρτι δ’ εσόπτερου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον. Προς Κορινθίους Α’ Δεν χωράτευε το φως σήμερα και με το χέρι για αντήλιο, ο Μιχάλης κοίταζε απ’ τον λόφο, πώς στραφτάλιζε απ’ άκρη, σ’ άκρη η...

Μεγάλο Σάββατο – Κυριακή του Πάσχα

Απρίλης: Έκτο γράμμα Μεγάλο Σάββατο Καλέ μου, αψεγάδιαστος, ακηλίδωτος, αναμάρτητος, ο ουρανός όλη μέρα. Έτσι, και η χαρά των παιδιών σαν έσκασαν τα βεγγαλικά. Κι αν τρεμόπαιξε του κεριού η φλόγα,–έτσι σκίρτησε και η...

Γράμματα της Μεγάλης Εβδομάδας

Απρίλης: Πρώτο γράμμα Μεγάλη Δευτέρα Καλέ μου, βαριά, ασήκωτη, με μια άγρια σοροκάδα τούτη η μέρα. Βαριά και ασήκωτα μου φάνηκαν και τα ψώνια της γερόντισσας. Με αργόσυρτο βήμα και με τρεμουλιαστά χέρια, τραβούσε κατά...

Στο μπουρίνι

«Τέτοιο χαλασμό έχω να δω απ’ το 93’» ψιθύρισε ακουμπώντας βαριά την παλάμη στο τζάμι. Κάτω απ’ τον μολυβί ουρανό, το λιμάνι είχε κιόλας ξυπνήσει. Ούρλιαξαν οι πρώτες βαπορίσιες σειρήνες, βούιζε το...

Σασμός

Λευτερώθηκε πια το γαλάζιο. Τα βουνά ανάσαναν χαρούπι και θυμάρι και στον κάμπο τα σπαρτά ίσιωσαν, ημέρεψαν, ξαπόστασαν. Το ηλιόφωτο γλίστρησε μέσα απ’ τις χαραμάδες και τα παράθυρα, στεγνώνοντας των χωριανών τα κόκκαλα...

error: www.grafein.gr