Τώρα που κούρνιασαν οι σκιές στα αρμυρίκια και τις γαζίες της παραλίας, στο τραπεζάκι που ΄βλεπε το μόλο, ήταν ένας χλωμός, σαν φλουρί, άντρας. Σε ανά τακτά διαστήματα, κοίταζε τα κρεμαστά φωτάκια απ’ τα κατάρτια, κι όλο τα χείλη σχημάτιζαν «Κ.. λ… ε..και… » κι όλο ανέβαινε, στα όλο πίσσα μάτια του, κείνο το σούρουπο. Πιτσιρίκι ακόμη, έσουρνε με τ΄ αδέρφι του το δέντρο με τα λαμπιόνια. Μα λίγο το βοριαδάκι, λίγο η φαημένη σόλα του παπουτσιού, παραπάτησε, πανικοβλήθηκε και στολίστηκε αυτός τα λαμπάκια˙ χαχανηστά τ΄αδέλφι του τραγούδαγε «Αστρο φωτεινό, μήνυμα φέρει…» όσο αυτός έσμιγε τα φρύδια απ’ την παγωμάρα της θάλασσας. Στο παγερό «κλείνουμε» του μπαρίστα, άρθρωσε με στραφταλισμένη θωριά «Κλεόβουλε…αδέρφι…». Μήτε κι απόψε έσβησε ο φλοίσβος το χνάρια κείνου του δεκαπεντάχρονου αγοριού του ’74.
Διαβάστε και...
16/11/2024
Τα πιο πρόσφατα
Η βαλίτσα
02/02/2025
3 λεπτά
Καλύτερη προσέγγιση
30/01/2025
5 λεπτά
Το μέλι
26/01/2025
2 λεπτά
Η συμμετοχή του ΓΡΑΦΕΙΝ στο πρότζεκτ Love Letters
24/01/2025
2 λεπτά
Η περιπτερού
15/12/2024
3 λεπτά
Ετικέτες
Covid-19 (9)
lockdown (12)
Teenγραφείς (238)
Αγάπη (52)
Αρχαία Ελλάδα (4)
Βία (15)
Βιβλιοπαρουσίαση (11)
Βιωματικό (57)
Γυναίκα (35)
Ειρήνη - Πόλεμος (8)
Ευτυχία (4)
Καλοκαίρι (8)
Μάνα (19)
Μικροκείμενο (21)
Οικογένεια (43)
Ονειροπράκτορες (12)
Πάσχα (7)
Πανελλαδικές (5)
Τέμπη (16)
Χαϊκού (4)
Χιουμοριστικό (18)
Χριστούγεννα (37)
άνθρωπος (17)
έρωτας (66)
αντίσταση (6)
αστυνομικό (12)
εφηβικό (11)
ζωή (25)
ηχητικό (11)
θάλασσα (5)
θάνατος (55)
θρίλερ (8)
κακοποίηση (15)
κοινωνικό (102)
μοναξιά (27)
παιδικό (10)
πρόσφυγες (6)
συνέντευξη (9)
σχέσεις (22)
σχολείο (6)
φανταστικό (34)
φιλία (10)
φιλοσοφία (35)
χιόνι (7)
χωρισμός (14)