ΓΡΑΦΕΙΝ

Ετικέτα - Βία

Γκρι άπειρα σύννεφα κατέβηκαν στα άχυρα

Μυρωδιά από φρεσκοβαμμένη μπογιά προερχόταν από το σπίτι. Ένα άδειο, παρατημένο βαρετό κίτρινο χρώμα χάριζε τώρα στο σπίτι μια σκιά που του έλειπε από το τριγύρω μέρος. Ο αέρας κοπανούσε μανιωδώς τα παράθυρα και τα...

Τελευταία μέρα

Άλλη μια μέρα που ξυπνώ μ’ έναν τεράστιο πονοκέφαλο από το χτεσινό μεθύσι. Η κοπέλα μου ακόμα κοιμάται γυμνή μέσα στα σεντόνια μου. Σηκώνομαι να φτιάξω ένα καφέ γιατί αλλιώς που να ανοίξει το μάτι. Ξαφνικά ακούω το...

Ήσουν μόνο δεκαεννιά

Σου έλαχε να έβγαινες για το στερνό σεργιάνι. Πού να βρεθεί το γιατρικό αυτή η πληγή να γιάνει; Είναι βουβός ο σπαραγμός. Μ’ ένα κερί αναμμένο κι ένα «γιατί» αναπάντητο στο βλέμμα χαραγμένο. Το μένος εμφανίστηκε μ’...

Για το παιδί που χάθηκε

Τι νόημα έχει πλέον να παλεύεις; Νέοι νεκροί, γυναίκες κακοποιημένες, παιδιά χωρίς ψυχή. Η κοινωνία του σύγχρονου κόσμου, η κοινωνία της προόδου και της τεχνολογικής ανάπτυξης. Στέκεσαι για μια στιγμή στο κατώφλι του...

Άσπρο φως

Μπορεί αρχικά να πίστευα ότι εκείνη η ημέρα ήταν μια συνηθισμένη σαν όλες τις άλλες. Πώς θα μπορούσα άραγε, εγώ ένα μικρό αγαθό κορίτσι να υποψιαστώ τι πιθανόν να επακολουθούσε; Το αθώο παιδικό μου μυαλό δεν είχε την...

Αν ο φόβος είχε μορφή…

Μπροστά της έχει το τετράδιο της έκθεσης. Το στομάχι της αρχίζει να σφίγγεται. Το ξέρει καλά αυτό το σφίξιμο. Μέσα στο σπίτι της το νιώθει συνέχεια. Φοβάται για εκείνην μα πιο πολύ για τη μητέρα της. Διαβάζει και...

Ο κυρ-Παντελής

Από μικρός ο Παντελής αχάραγα ξυπνούσε και τις δραχμές του άπληστα κι αχόρταγα μετρούσε Μασούρια λύρες έκρυβε σωρό κάτω απ’ το στρώμα κι αν του ‘μενε κανά ψιλό το ξόδευε στο πιόμα Ποτές του δεν αξιώθηκε...

Η μικρή Ελένη!

Η Μικρή Ελένη, κάθεται και κλαίει, γιατί δεν τη παίζουνε οι φιλενάδες της.  Αντί να παίζουν μαζί της, τη κορόιδευαν  για τα γυαλιά που φόραγε  αναγκαστικά στα μάτια της και για κάμποσα άλλα πράγματα.   Της Ελένης της...

Αν με βαστούσαν τα πόδια μου…

Τη βρήκε ακίνητη στον καναπέ. Η τηλεόραση κλειστή. Παραξενεύτηκε. Συνήθως το τηλεκοντρόλ είναι προέκταση του χεριού της κι η τηλεόραση ανοιχτή ακόμη και στον ύπνο της. Αχτένιστη, με μάγουλα ρουφηγμένα, μάτια κομμένα απ’...

Η σιωπή

Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη. Τα χείλη της έτρεμαν απ’ την προσπάθεια να μην κλάψει. Έλεγε μέσα της πως δεν ήταν κακός. Απλά είχε θυμώσει, είχε δίκιο να θυμώσει. Ήταν κουρασμένος κι εκείνη ήταν εγωίστρια, μα πώς του ζήτησε...

Το χέρι στο στήθος

Καιρό τώρα ο Αντώνης, γνωστός ρεμπεσκές στα καφενεία του χωριού, γλυκοκοίταζε την Ανιώ, τη δεκαεφτάχρονη κόρης της Μυρτούς.  Κι εκείνη, θες από ανασφάλεια μη χάσει το κελεπούρι, θες από τη συνήθη νοοτροπία της επαρχίας...

Γιατί;

Πόνος… θυμός… κι ένα τεράστιο γιατί (;)… με τυραννούσαν εκείνη την περίοδο…ακόμη και τώρα. Μου έλεγαν όλοι: «Μα πώς μια κοπέλα σαν κι εσένα το επέτρεψε αυτό στον εαυτό της;» Δεν έπαιρναν απάντηση. Ούτε εκείνοι αλλά ούτε...

Έκτακτη επικαιρότητα

Σήκωσα το χέρι μου να το σταματήσω κι ακούγοντας τις ρόδες να στριγκλίζουν  στο πάτημα των φρένων, σταμάτησε ακριβώς μπροστά μου. Άνοιξα την πόρτα της πίσω θέσης, είπα μία βιαστική  καλημέρα και τον προορισμό μου  και...

Μία Πορσελάνινη Βραδιά

7:58 Κοιτάζω το νεκρό της σώμα στο πάτωμα, δίπλα από το κόκκινο χαλάκι. Μπορώ εύκολα να πω ότι το χαλάκι είναι πιο κομψό απ’ ότι το κρύο, λευκό σώμα της.. Το δωμάτιο μυρίζει με το άρωμα της, καθώς και το κρύο πλέον τσάι...

Λευκή απόδραση

Ήταν χειμώνας τότε που ανέβαινε τα σκαλιά της εκκλησίας. Χιόνιζε. Οι λευκές νιφάδες ασορτί με το νυφικό στροβιλίζονταν στον αέρα και προσγειώνονταν στους ακάλυπτους ώμους της. Όμως, καθόλου δεν ένιωθε το κρύο. Την...

error: www.grafein.gr