ΓΡΑΦΕΙΝ

Συγγραφέας - Κωνσταντίνος Μπασούρης

Λήρος

Είναι κι αυτή η γραμμή, που όσο περνά ο χρόνος, αντί να ξεθωριάζει, γίνεται πιο έντονη. Η γραμμή αυτή, όπου ο Μύθος τον Λόγο συναντά. Κι αρχίζουν όλα πια να αναδεικνύονται στην πραγματική τους διάσταση. Όπως όντως είναι...

Ένα αλλιώτικο παραμύθι

Η διαδικασία της μετακόμισης είναι, ομολογουμένως, μια διαδικασία επίπονη και κουραστική. να πακετάρεις όλα σου τα πράγματα προσεκτικά, να μεταφερθούν στο νέο σπίτι και ξανά να τακτοποιηθούν απ’ την αρχή. Για μένα...

Η αλήθεια του Οδυσσέα

Αρχές Δεκεμβρίου. Το κέντρο της πόλης έσφυζε από ζωή παρά το τσουχτερό κρύο. Στολισμένες βιτρίνες καταστημάτων, στολισμένοι δρόμοι, μπαλκόνια και παράθυρα σπιτιών. Παντού αναβόσβηναν φωτάκια ρυθμικά, μουσικοί στους...

Αυτός, αυτή και τα… αργύρια

Κάποτε χαζεύαμε τα άστρα, το φεγγάρι, λες και ήταν η Νεράιδα κι εγώ το Παλικάρι. Μα, τελικά, αποδείχθηκε ότι δεν είχε μπέσα, ήμουν το κορόιδο κι αυτή η Πριγκιπέσα. Ξαφνικά μου είπε, «Θέλω να μείνω μόνη», σφυριά ήταν τα...

Ποιητική ανθολογία – Αύγουστος 2022

Αποχαιρετούμε τον Αύγουστο και το καλοκαίρι με όμορφη ποίηση! Ευχαριστούμε θερμά τους ποιητές και τις ποιήτριές μας για τη συμμετοχή τους στην καλοκαιρινή μας ποιητική ανθολογία. Της νύχτας το λυχνάρι Κωνσταντίνος...

Ένα ταξίδι σε… 3/4

Τρία χρόνια και τέσσερις μήνες που η μορφή σου πέρασε στη σφαίρα της θύμησης. Τρία χρόνια και τέσσερις μήνες που η πυξίδα σου έδειξε διαφορετική κατεύθυνση, ενώ η βελόνα της δικής μου παρέμεινε, πετρωμένη θαρρείς, στο...

Αλγό-ρυθμος

Τρέχουμε όλοι απ’ το πρωί σ’ έναν ρυθμό φρενήρη, δίχως να δούμε μια στιγμή πως σιγά – σιγά μας φθείρει. Από Δευτέρα, Κυριακή. Πότε περνάει ο χρόνος; Μοιάζει η εβδομάδα με στιγμή, που προσπερνάται αφρόνως. Σε κόντρα με...

Κάποτε

Ήμασταν κάποτε παιδιά κι έμοιαζε το μέλλον τότε μακρινό, ένα τοπίο απέραντο. Λευκός καμβάς που γέμιζε με όνειρα πολύχρωμα, μ’ ελπίδες, στόχους, προσμονές και φαντασία. Τότε που το «Κάποτε» ένα γινόταν με το «Θα», αυτή...

Χαίρε

Οπλισμένοι με θάρρος και τόλμη με το βλέμμα καθάριο θωρούν, το ηθικό τους δεν κάμφθηκε ακόμη και με βήμα ταχύ προχωρούν. Με βάσανα και πλήθος εμπόδια να ελπίζουν δεν παύουν στιγμή, στην ψυχή έχουν μύρια εφόδια κι έχουν...

Ρεζερβουάρ

Θυμάσαι που αλωνίζαμε τη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη, απ’ την Ορεστιάδα μέχρι τη Νέα Μάκρη; Τότε που το γέμισμα θαρρείς δεν είχε αύριο κι από Θεσσαλονίκη βρισκόμασταν στο Λαύριο. Βενζίνη κι αποστάσεις δεν ήτανε εμπόδια, η...

error: www.grafein.gr