ΓΡΑΦΕΙΝ

Ετικέτα - έρωτας

Άλκης

«Χαράματα και δειλινά κλαίει η καρδιά μου και πονά, ένα πρωί χαράματα έφυγες μακριά μου και μου’ μειναν τα κλάματα κι ο πόνος συντροφιά μου. Και τώρα μες στην ερημιά ψάχνω να βρω παρηγοριά, είμαι ένα έρημο πουλί...

Το φυλλαράκι και το δέντρο

Φυσάει ο αέρας και το φυλλαράκι τρέμει. Δεν είναι πράσινο και ζωηρό όπως ήταν την άνοιξη. Φυσάει ο αέρας και τη μνήμη του σκαλίζουν τα λόγια του δέντρου: «Τίποτα δεν είναι για πάντα» του είχε πει τότε που ακόμα ήταν...

Ο μοναδικός μου έρωτας

Ο Σταμάτης. Ο Σταμάτης είναι αυτό που λέμε ήρεμο πνεύμα από μέσα αλλά θύελλα από έξω. Δημιουργεί μια συμπάθεια όταν τον γνωρίζεις λόγω της ομορφιάς του αλλά όταν συζητάς για οποιοδήποτε θέμα σου, αναλύει έντονα τις...

«Παιχνίδι λέξεων» της Γιώτας Παρισίδη

Ίσως, πρώτη φορά σε βιβλίο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα ο τίτλος τόσο εύστοχα σηματοδοτεί όχι μόνο το περιεχόμενο αλλά και την τεχνική γραφής του. Και για αυτό λίγη σημασία για την αναγνωστική απόλαυση έχει η κατάταξή...

Ένα χωνάκι παγωτό με γεύση φράουλα

Ήταν το καλύτερο καλοκαίρι της ζωής μου. Σ’ ένα μικρό οικογενειακό ξενοδοχείο για δεκαπέντε ολόκληρες μέρες εγώ και η εγγόνα μου. Τι άλλο να ζητήσει μια γυναίκα στην ηλικία μου; Ίσως, ναι, μια ανάμνηση από ένα...

Για λίγο οξυγόνο

Αυτή τη φορά σου γράφω από το μπαλκόνι μου. Σε τοποθέτησα πάνω στα πόδια μου και κάθομαι και σε κοιτώ. Το βλέμμα μου χάνεται στις γλάστρες τριγύρω μου, ακούω το κελάηδισμα των πουλιών και ξαφνικά νιώθω το κεφάλι μου...

Ο εφηβικός μου έρωτας

Ξημερώματα Σαββάτου ήταν … Για κάποιο περίεργο λόγο κάτι με κράτησε σπίτι εκείνη τη μέρα, ένα περίεργο συναίσθημα μέσα μου μου έλεγε να ανοίξω το εφηβικό μου ημερολόγιο και να ανακαλέσω παλιότερες στιγμές, πρώτους...

Εφηβική ποιητική συλλογή της Ελένης Καραμήτσου

Σοφία Κλεισμένη στην σοφί(τ)α σου Δίχως διαφυγή Τις είχες επιλέξει τις αλυσίδες σου Κι έπειτα, αφορμή έδωσες να σ’ ερωτευτούν Με λόγια σοφίας κι όχι έρωτα Τι βάσανο κι αυτό, Να ‘σαι αίτιο της καταστροφής τους Ασφυξία Το...

Το μυστικό του Αντώνη

Όλοι θαύμαζαν τον Αντώνη για το δυναμισμό του, τη μουσική που έπαιζε με την κιθάρα του σε κάθε ευκαιρία, για τις επιδόσεις του στον αθλητισμό. Για τα μεγάλα εκφραστικά του μάτια, για την καλοσύνη του. Τα πυκνά καστανά...

Όλα θα άλλαζαν

Άνοιξε την πόρτα του μπάνιου η Ρένα και βρήκε να στέκεται γυμνή, μπρος τον καθρέφτη η Μάγδα. Η Μάγδα που ατένιζε τις ακόμη σφικτές γραμμές του κορμιού της, ενώ οι στάλες ακατάπαυστα, ρυθμικά, έπεφταν στο πάτωμα. Ευθύς...

Τριαντάφυλλα

Σε είδα τυχαία σήμερα καθώς περνούσα απ’ το ανθοπωλείο. Ήθελα να πάρω κάτι τριαντάφυλλα να γεμίζουν τον χώρο με αρώματα, αφού από τότε που έφυγες είναι άδειος. Είσαι καλά; Πως τα πάνε οι γονείς σου; Μου έχουν λείψει τα...

Στην υγειά μας αγάπη μου – Καινούρια αρχή

Στην υγειά μας αγάπη μου Ξημερώματα Σαββάτου, γυρνάω σπίτι μου σιγά σιγά χάνοντας τα βήματά μου, με μόνη μου σκέψη αυτόν, τον άνθρωπο που αν και πέρασε ο καιρός ακόμα τριγυρνά στις σκέψεις μου και με κατακλύζει με...

Ζήλια ή φθόνος

Ζήλευα τη βροχή που έπεφτε στο δέρμα σου. Γιατί ήταν πιο κοντά από τα χέρια μου. Ζήλευα τον άνεμο αυτόν που κυμάτιζε τα ρούχα σου. Γιατί ήταν πιο κοντά κι απ’ τη σκιά σου. Σου ευχήθηκα το καλύτερο. Και σου είπα, όταν με...

Το τανγκό της βροχής μας

“Να σε ρωτήσω, πόνεσες όταν έπεσες στη γη;”. Αυτή ήταν η ατάκα με την οποία σ’ έριξα. Το θυμάσαι άραγε; Εγώ την θυμάμαι κάθε φορά που βρέχει. Όπως κάθε φορά, είμαι εδώ στο μπαλκόνι, στο μικρό καλλιτεχνικό σου μέρος όπως...

Λευκή σελήνη

Με κοιτάς από κοντά και βλέπω τα μάτια σου να μου χαμογελούν. Τρία χρόνια είχαμε να ιδωθούμε. Μας χώρισαν θάλασσες και βουνά. Αδύνατο να τα διασχίσω. Έφυγες για μια καλύτερη ζωή με την υπόσχεση να ξαναβρεθούμε όταν τα...

Σαν σε θυμάμαι – Ερωτευθείτε – Κάθοδος τα μεσάνυχτα

Σαν σε θυμάμαι  Σαν σε θυμάμαι γυμνή θεόγυμνη πάνω στα βότσαλα δίπλα στο κύμα κι ύστερα πάλι πιο βαθιά μέσα στο σούρουπο καθώς πέρναγες τα άνθη των αμμόκρινων κι έπεφτες στη θάλασσα για να λουστείς μες στο κόκκινο...

Σασμός

Λευτερώθηκε πια το γαλάζιο. Τα βουνά ανάσαναν χαρούπι και θυμάρι και στον κάμπο τα σπαρτά ίσιωσαν, ημέρεψαν, ξαπόστασαν. Το ηλιόφωτο γλίστρησε μέσα απ’ τις χαραμάδες και τα παράθυρα, στεγνώνοντας των χωριανών τα κόκκαλα...

Βροχερές αναμνήσεις

Βρέχει. Πάντα της άρεσε η βροχή. Όταν έβρεχε τον σκεφτόταν. Σκεφτόταν τη ζεστή του αγκαλιά, τα χάδια του, το γελαστό του πρόσωπο, όταν την έβλεπε. Ζούσε μόνο για να τον συναντήσει, για να νιώσει το ζεστό του χάδι και...

error: www.grafein.gr