ΓΡΑΦΕΙΝ

Ετικέτα - Γυναίκα

Αυτή η δίνη

Ξέρεις ότι της κάνεις κακό, όμως το χέρι σου είναι συνέχεια δίπλα από λαιμό Ξέρω πως θα καταλήξει, είμαι εδώ σε παρακολουθώ, με βλέπεις, αλλά δεν σταμάτησες ποτέ αυτό που κάνεις. Με κατηγορείς, λες πως εγώ ευθύνομαι για...

Καμία άλλη

Το μόνο που σκέφτομαι αυτή τη στιγμή είναι ότι καμία γυναίκα δεν αξίζει αυτό που πέρασα εγώ. Όχι, όχι δεν άξιζε όσο και αν τον αγαπούσα. Δεν ήθελα να τον αποχωριστώ, πίστευα πως ήταν ο άνθρωπός μου. Οι φίλοι μου με...

Αχ βρε γιαγιά, και δεν ήταν μυστικό

Όλοι το ξέρανε, όμως ποτέ κανένας δεν τη βοήθησε. Άλλωστε, δεν έκρυψε ποτέ τα σημάδια από τα κτυπήματα που της άφηνε. Το μόνο που της έλεγαν ήταν: «γιατί δεν φεύγεις;» και εκείνη απαντούσε πάντα με δάκρυα στα μάτια:...

Η επανάληψη

Είναι πάλι στον καθρέπτη της, βλέπει το βασιλικό φόρεμά της. Παίρνει το στέμμα με τα ψεύτικα διαμάντια και το φοράει. Δεν θυμάται όμως ότι το ίδιο έκανε κι εχθές. Βλέπει και παρατηρεί το σώμα της, τις ζάρες από το...

Η Βασίλισσα και το τρόπαιό της

– Δεν θέλω να καταλήξω σαν τη βέρα των γονιών μου, άδεια και μόνη σ’ ένα συρτάρι. Γι’ αυτό μην τη βγάλεις να δεις κάποια πιο όμορφή μου, σε παρακαλώ. Όχι πάλι, μην τη χρησιμοποιείς για να αφήσεις σημάδι στο...

Το ξύλινο κομοδίνο

Παρατηρούσε τους ανθρώπους τριγύρω της, τους μορφασμούς τους, το άγχος που μετέδιδαν από την κάθε τους κίνηση, τα θλιμμένα χαμόγελά τους, τη φύση, τα ζώα, τον ουρανό. Δεν είναι πως τα σιχαινόταν μα την έπνιγαν. Έβρισκε...

13

Μη μου μιλάς για ισότητα, δε θέλω να σε ακούω Μη μου μιλάς γι’ αγάπη και αφοσίωση Δε θέλω να σε ακούω Το κοντέρ γράφει 13 Και η χρονιά δεν έχει ακόμα τελειώσει Το κοντέρ γράφει 13 Και κάθε μέρα τρέμεις μην μεγαλώσει η...

Ας βραχούμε

Μου είπες να συναντηθούμε στο πάρκο. Σ’ εκείνο το παγκάκι που βρισκόμασταν κάθε Παρασκευή απόγευμα. Ο ουρανός σαν να ήθελε κι αυτός να κλάψει εκείνη τη μέρα. Το γνώριζα ότι το τέλος πλησίαζε, όμως δεν είχα τη δύναμη να...

Η ξεχασμένη ομπρέλα στη βροχή

Τελικά μου αρέσει η βροχή. Έτσι πρέπει να είναι γιατί μόλις βλέπω να βρέχει παίρνω το αδιάβροχο και φεύγω.  Μου αρέσει να την κοιτάω από το παράθυρό μου, νομίζω ότι ο ουρανός κλαίει και ξεπλένει ό,τι βρώμικο υπάρχει...

Μια γλυκιά ανάμνηση της βροχής

Η Μάγδα μπήκε βιαστικά στο μικρό καφέ. Έκλεισε την ομπρέλα της και με το βλέμμα της έψαχνε άδειο τραπέζι. Όλα γεμάτα. Βγήκε στο δρόμο. Η βροχή δυνατή έπεφτε με δύναμη στην ανοικτή ομπρέλα και κατέληγε στο κόκκινο παλτό...

Το ποδήλατο

Πάντα είχε το ποδήλατο σαν μέσο διαφυγής από την πραγματικότητα. Από τις δύσκολες καταστάσεις που αντιμετώπιζε κατά καιρούς. Το έβλεπε συνήθως σαν ένα μέσο προς την ελευθερία, προς την αποφυγή γρήγορων αποφάσεων. Πάνω...

Ένας άσπρος χειμώνας

Ήταν χειμώνας τότε που σε γνώρισα. Μα εσύ φορούσες ένα άσπρο πουκάμισο. Τα μάτια σου έλαμπαν. Έξω έβρεχε πολύ. Με κοίταξες κι εγώ αναρωτήθηκα αν θα ήταν σωστό να έρθω κοντά σου. Φορούσα βλέπεις εκείνο το μαύρο φόρεμα...

Fear Killer – Φοβοκτόνος

Αφιερωμένο στη φίλη μου Βανέσσα. «Φοβάστε τις ματαιώσεις, τις ακυρώσεις και τις απογοητεύσεις; Φοβάστε τους δαίμονες που σας κυνηγούν γύρω από το κρεβάτι τα άυπνα βράδια σας; Φοβάστε τα ανεκπλήρωτα όνειρα που...

Γατοκτονία

Ένα διήγημα με αφορμή  τη γυναικοκτονία που αποτελεί  παγκόσμιο φαινόμενο.  Πρόσφατο επαίσχυντο παράδειγμα το είδαμε να εκτυλίσσεται  δυστυχώς στη χώρα μας, το προηγούμενο διάστημα, με τη δολοφονία της Καρολάιν. Δε το...

Προμήνυμα

Σ’ εκείνο το κατάλευκο νυφικό, το τόσο άσπρο σαν το κρίνο, είχε κεντήσει τα όνειρα της. Όνειρα αγνά, όπως τα συναισθήματά της γι’ αυτόν τον άνθρωπο που την είχε κάνει να πιστέψει πως θα περνούσε το υπόλοιπο της ζωής της...

Επαναστάτρια χωρίς αιτία

Εκ της διαχειρίσεως έγραφε στο τέλος φαρδιά πλατιά η ανακοίνωση για έκτακτη συνέλευση της πολυκατοικίας. Σκέφτηκα πως λεφτά θα ζητήσουν και δεν είχα προλάβει να ανοίξω την εξώπορτα,όταν τη βλέπω να ξεπροβάλει από το...

Θείο δώρο

Είναι η πρώτη φορά που εξομολογούμουν. Ποτέ δεν ένιωθα την ανάγκη να το κάνω – μπορώ και μόνη μου, έλεγα. Μα να που ήρθε η ώρα. Ακόμα θυμάμαι το τρέμουλο που είχε κυριεύσει το κορμί μου, τον φόβο για την κριτική...

Έμι

Η Έμι περπατά στον μεγάλο δρόμο, τα κόκκινα και μπλε λεωφορεία περνούν από τον δρόμο διπλής κατεύθυνσης μεταφέροντας κατά το πλείστον επιβάτες ντυμένους με πολύχρωμα ρούχα. Και να σκεφτείς ότι οι περισσότεροι πηγαίνουν...

error: www.grafein.gr