ΓΡΑΦΕΙΝ

Ετικέτα - φανταστικό

Ο Λύκος

Μέσα στα δάση του μυαλού κάθε που σκοτεινιάζει γυρίζει ο Λύκος της ψυχής στο κρύο και στ’ αγιάζι Τη λεία του αναζητά κάθε που ξημερώνει και ύπουλα το θήραμα με δισταγμό ζυγώνει Στέκεται λίγο και ζυγεί κρυφά το...

Πανσιόν Δια μέσου

Σταματήσαμε για τη νύχτα σε μια πανσιόν που εμφανίστηκε μπροστά μας από το πουθενά. Δεν θα την διακρίναμε μιας και ήταν πολύ πιο μακριά από τον δρόμο μας και δεν υπήρχε καμία ταμπέλα που να δηλώνει την τοποθεσία της...

Το ξεχωριστό μουσικό κουτί

Την έχει ξεχασμένη σε εκείνο το παλιό σκοτεινό ράφι του δωματίου της. Καθόταν εκεί για πολλά χρόνια, χωρίς όμως να της ρίξει ούτε μια ματιά. Η Bella η μπαλαρίνα. Η Μπέλλα η μπαλαρίνα ήτανε κούκλα μέσα σε ένα μουσικό...

Να μην

Πρέπει να πατάω τα βήματά μου πιο αργά χωρίς βαριούς τόνους και ψηλαφίσματα. Να αναπνέω με χρονική διάρκεια 3 δευτερόλεπτα, για να μην νομίζει ότι φοβάμαι. Να μην νομίζει ότι σκέφτομαι οποιαδήποτε κίνηση διαφυγής...

Σκονισμένα μανιτάρια

Οι αλυσίδες άρχισαν να πονάνε όλο και περισσότερο καθώς γράφω στο χαρτί. Οι σημειώσεις και οι σκέψεις  που σημειώνω βαράνε στον λαιμό μου ηλεκτροσόκ και τα διηγήματα αφήνουν μια στάχτη κάτω από τα γράμματα. Οι στάχτες...

Η παρτίδα

Μα τώρα, μη μου πεις ότι είναι σύμπτωση αυτό! Ένα παιχνίδι μου αρέσει στον υπολογιστή και τα ονόματα των συμπαικτών είναι τα ίδια με τα δικά τους. Λέγονται A,Β και Γ. Μου φάνηκε αστείο για λίγο. Μετά φρίκαρα. Κάπως…...

Η νεράιδα που με ερωτεύτηκε

Πάντα είχα μια κρυφή αγάπη για τα πλάσματα των παραμυθιών που μου έμαθε η γιαγιά μου, διαβάζοντας μου παραμύθια τα καλοκαίρια. Το αγαπημένο μου παραμύθι ήταν αυτό με τις νεράιδες. Τις μικροσκοπικές γυναίκες με την...

Το σκιάχτρο που χαμογελάει

Ήμουν στο χωριό του παππού μου για τις καλοκαιρινές διακοπές. Ο παππούς μου ήταν μόνος στην ζωή, αφού η γιαγιά μου μας είχε αφήσει. Ο παππούς με αγαπάει όσο τίποτα στον κόσμο. Κάνει τα πάντα για να κάνει τις διακοπές...

Τα μολυβάκια

Είμαστε τέσσερα αδέρφια. Από μικρά μας έβαζε η μητέρα μας να γράφουμε για να γίνουμε καλοί στο γράψιμο και να γράφουμε όλο και πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες. Από μικρά μολυβάκια, κάθε απόγευμα καθόμαστε όλοι γύρω γύρω από...

Κόλαση των πλανητών

Έχω κάνει φυλακή, ναι καλά ακούσατε και μάλιστα από μόνος μου μπήκα μέσα. Φυλακίστηκα, εγώ ο Ορντέκ Φρέι από γαλαξιακούς εγκληματίες που δεν ήξεραν καν ότι ήταν και οι ίδιοι φυλακισμένοι. Όλα ξεκίνησαν από το γεγονός...

Το πιο όμορφο μπαλόνι

Η πλατεία ήταν γεμάτη με κόσμο. Παιδιά με πατίνια, με ποδήλατα, με ενοικιαζόμενα αυτοκινητάκια, μπλε, κόκκινα, γαλάζια, κίτρινα, τη γέμιζαν με χρώματα. Ένας άντρας με πολύχρωμα μπαλόνια στεκόταν σε μια άκρη και δίπλα...

Ευχές

Αν είχες μία ευχή, ποια θα ήταν αυτή; Τι θα ζητούσες και από πού? Από τα αστέρια του ουρανού? Ή από την εσωτερική δύναμη του νου…. Μια μέρα θα γίνω συγγραφέας Θα δείξω έναν άλλο κόσμο στους ανθρώπους ίσως έτσι να...

Είμαι ο Ρομπ

1. Μέρα πρώτη Με.Λένε.Ρόμπ. Ρόμπ.Λένε.Και.Το.Αφεντικό.Μου. Ρόμπερτ.Είναι.Το.’Ονομά.Του. Εμένα.’Οχι. Αυτη.Τη.Στιγμή.Με.’Εχει.Κλείσει.’Εχει.Πατήσει.Το.Κουμπί. Τελευταία.Το.Κάνει.Συχνά.Αλλά.Εμένα.Δε...

Το ευχαριστώ στους συγγραφείς

Το ευχαριστώ στους συγγραφείς Είναι βράδυ και ο Νίκος πάλι γράφει στο τετράδιο την παρουσίαση που πρέπει να κάνει για το σχολείο. Την προηγούμενη εβδομάδα έπρεπε να την δώσει σαν έκθεση αλλά ξέχασε-οπότε σαν τιμωρία θα...

Το γεράκι

Ε, όχι λοιπόν. Φθάνουν οι τύψεις. Δεν φταίω εγώ αν είμαι γεράκι. Εσύ φταις που με έκανες, που να σε πάρει ο διάολος. Ακόμα δε μπορώ να συνέλθω. Νιώθω βαρύ το στομάχι μου και την καρδιά μου λυπημένη. Το είδα από μακριά...

Οι νεράιδες των κάμπων – Φθινόπωρο

Τις είδα και φέτος τις νεράιδες στο δάσος, ντυμένες με πολύχρωμα φουστάνια  να περνούν. Μ’ αστράγαλους γυμνούς  κι  ανάμεσα στα πόδια τους, κόκκινες αλεπούδες  να χορεύουν. Κίτρινα  φύλλα του φθινοπώρου σηκώνονται στο...

Ένας αδέσποτος γάτος

Πέρασα την πύλη και μπήκα στο πάρκο. Οι γιγαντόσωμοι φύλακες με κοίταξαν περίεργα, αλλά δεν έκαναν καμιά προσπάθεια να με ελέγξουν. Έτσι χαρούμενος προχώρησα προς τη λίμνη. Εκεί είχε  πολλά πουλιά που έκαναν τη βόλτα...

1.1.2100

Ο νέος αιώνας ανέτειλε και τον βρήκε να μαζεύει τα μπουκάλια από το πρωτοχρονιάτικο γλέντι. «Απίστευτο που οι άνθρωποι γιορτάζουν ακόμη», σκέφτηκε και έβαλε δυο άδεια μπουκάλια σαμπάνιας στο καλάθι μαζί με τα υπόλοιπα...

error: www.grafein.gr