ΓΡΑΦΕΙΝ

Ετικέτα - αστυνομικό

Ο δρόμος του θανάτου

Κάθε άνθρωπος θέλει που και που να ξεφύγει από τα προβλήματά του. Άλλος με το να μένει μόνος, άλλος με το να συζητάει τα προβλήματά του. Εμένα μου αρέσει μια βόλτα με το αμάξι μου. Χωρίς παρέα, προορισμό ή σχέδια.  Ούτε...

Το αγγελικό πρόσωπο

Σκέφτεσαι αυτό το συμβάν, αυτό το ανεξήγητο αλλοπρόσαλλο συμβάν. Θυμάσαι ότι αυτό που έκανες το έκανες από καλή πρόθεση αλλά σε στοιχειώνει μέχρι και σήμερα. Οι τύψεις δεν σε αφήνουν να κοιμηθείς, οι φωνές έμειναν...

Έλαβε τέλος

– Θες να μου πεις τι συνέβη; Ποιος ήταν ο λόγος που την σκότωσες; – Γράφω είμαι καλλιτέχνης. Δεν μπορώ να γράφω άλλο για αυτήν. Είναι μακάβριο να την έχω μούσα από τη στιγμή που δεν το ήθελε, το είχαμε...

Το αιματοβαμμένο περιδέραιο

Το νεκροταφείο εκείνο το βράδυ ήταν άδειο. Μόνη παρούσα η ομίχλη, η οποία σκέπαζε το μνήμα της πολυαγαπημένης μου Αλεξάνδρας. Για ώρες ατέλειωτες παρατηρούσα τη σκονισμένη φωτογραφία της, έχοντας στα χέρια μου το...

Σχεδόν ευτυχισμένος

20 Απριλίου 1995 «Συγχαρητήρια, να σας ζήσει ! Μα τι όμορφο μωρό είναι αυτό..» έλεγαν όλοι τη μέρα που γεννήθηκα. Ευχές για μια μακροπερίοδη ζωή, που να ‘ξερα όμως.. Βλέπετε ήμουν πολύ μικρός για να καταλάβω. 26...

Μια μέρα

«Το τελευταίο βράδυ μου απόψε το γλεντάω». Κάτι τέτοια άκουγε ο φίλος μου ο Γιώργος μετά τις εννέα. Ενώ εγώ χωρίς να δώσω καμία σημασία πήγα για ύπνο έχοντας  στην άκρη του μυαλού μου ότι αύριο πρέπει να ξυπνήσω νωρίς...

Για έναν πίνακα

Έκανα ό,τι μπορούσα. Το σκοτάδι που είχε σκεπάσει το Μιλάνο, μετά βίας μου επέτρεπε να διακρίνω την μορφή του μαυροφορεμένου άντρα. Ευτυχώς, τον πρόδωσαν η εξασθενημένη από το τρέξιμο ανάσα του και τα έντονα χρώματα του...

Ματωμένα κεριά

Αν μπορούσα να αλλάξω ένα πράγμα, θα ήταν σίγουρα εκείνο το εισιτήριο… Το χλωμό, νεκρό σώμα μιας γυναίκας, δεσπόζει στο κέντρο του δωματίου. Η κόκκινη λίμνη που έχει σχηματιστεί δίπλα της συμπληρώνει ιδανικά την...

Μελλοθάνατη

 25/05/2010. Άλλη μία μέρα με βρίσκει μέσα στο μπουντρούμι που μου έχουν φυλάξει για κελί στην πτέρυγα μελλοθάνατων. Όταν με πρωτοέφερε ο δεσμοφύλακας, φρόντισε να μου καταστήσει σαφές πως ο χρόνος που θα  περνούσα εδώ...

Η αδυναμία

Τα φάρμακα τα ξεκίνησα από την πρώτη συνεδρία, ήμουν πολύ περήφανη. Με βοηθούσαν αρκετά οι ειδικοί, όχι τόσο στο να μην σκέφτομαι αλλά στον να μην πράξω το οτιδήποτε. Στο κεφάλι μου βέβαια οι ανεπιθύμητες και αιματηρές...

Ψυχολογική αστάθεια

“Σε καταδικάζω σε δια βίου φυλάκιση”. Αυτή ήταν η τελευταία φράση που άκουσα έξω από τα στενά και βρώμικα κάγκελα του κελιού μου. Κι η αλήθεια είναι πως ουδόλως έχω μετανιώσει για τα όσα έχω κάνει στην ζωή μου, τα έκανα...

Σαν το παλιό καλό κρασί

Ήταν γύρω στις 6 το απόγευμα. Μετά από πολλές κούπες καφέ, άρχισε πάλι να φωνάζει. – Είναι η τελευταία φορά που σε ρωτάω, δε θα σε παρακαλάω για πολύ ακόμα. Γιατί; Δεν καταλαβαίνει. Όσες φορές και να του εξηγήσω...

error: www.grafein.gr