ΓΡΑΦΕΙΝ

Ο δρόμος του θανάτου

Κάθε άνθρωπος θέλει που και που να ξεφύγει από τα προβλήματά του. Άλλος με το να μένει μόνος, άλλος με το να συζητάει τα προβλήματά του. Εμένα μου αρέσει μια βόλτα με το αμάξι μου. Χωρίς παρέα, προορισμό ή σχέδια.  Ούτε το αμάξι μου είναι κάτι σπουδαίο αλλά δεν θα το άλλαζα με τίποτα. Έχουμε περάσει τόσα πολλά μαζί. Είναι το πρώτο αμάξι που μου χάρισε ο μπαμπάς μου όταν τέλειωσα το λύκειο. Εκεί έδωσα το πρώτο μου φιλί, πήγα τις πρώτες μου διακοπές με τους φίλους μου. Καταλαβαίνετε ότι είναι κάτι παραπάνω από απλές λαμαρίνες τουλάχιστον για μένα   Είναι ο μόνος φίλος μου που δεν με πρόδωσε ποτέ.

Πέρασαν όμως κάποια χρόνια και οι καλές στιγμές και αναμνήσεις χάθηκαν. Η κοπέλα μου με χώρισε. Φυσικά δεν είχε τα κότσια να μου το πει η ίδια. Την είδα τυχαία καθώς έκανα βόλτα να φιλιέται με τον καλύτερο μου φίλο. Δεν μπορούσα να ηρεμήσω. Σκέφτηκα να πάω στο πατρικό μου για να σκεφτώ τον χωρισμό μου. Δεν ήμουν και σε κατάσταση να οδηγήσω μεγάλες αποστάσεις. Έφτασα στο πατρικό μου και καθώς μπήκα μέσα στο σπίτι είδα κάτι που με σόκαρε. Η μαμά μου ήταν πεσμένη στο πάτωμα. Χωρίς να χάσω χρόνο πήρα αμέσως τον μπαμπά μου τηλέφωνο από την δουλειά να έρθει στο νοσοκομείο. Πήγαμε στο νοσοκομείο αλλά δυστυχώς  ήταν πολύ αργά. Η καρδιά της την άφησε. Η ώρα της κηδείας έφτασε. Αφού την θάψαμε ήρθε η στιγμή να μας συλλυπηθούν οι καλεσμένοι και να μας δώσουν τα χέρια. Όταν είδα τον φίλο μου και την κοπέλα μου μαζί, το πένθος μου και η στεναχώρια μετατράπηκαν σε μίσος και οργή. Δεν ήθελα όμως να κάνω σκηνή μπροστά στο μπαμπά μου, πόσο μάλλον και στην κηδεία της μαμάς μου. Γι’ αυτό έσφιξα τα δόντια και τους χαιρέτησα.

Πέρασε ένας χρόνος από τον θάνατο της μαμάς μου. Ένα βράδυ με πήρε τηλέφωνο η κοπέλα μου και μου είπε πως ήθελε να με δει. Μου είπε ότι ήθελε να μου μιλήσει. Μέσα μου ήξερα γιατί ήθελε να μιλήσουμε, αλλά πήγα χωρίς να σκέφτομαι τι μπορούσε να ήταν αυτό. Βρεθήκαμε και της πρότεινα να πάμε με το αμάξι μου να πάρουμε την παλιοπαρέα για να βγαίναμε όλοι μαζί. Δέχτηκε και έτσι πήγαινα να πάρω και τους άλλους. Στον δρόμο μού άνοιξε συζήτηση για μένα και το πως λυπάται για όλα αυτά που πέρασα το προηγούμενο καλοκαίρι. Ήξερε πως εγώ δεν ήμουν ανοιχτός άνθρωπος και πως ήμουν εσωστρεφής, γι’ αυτό δεν με πίεσε να μιλήσω και μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο και έβαλε ακουστικά για να ακούσει μουσική. Ένιωσα μπερδεμένος από την στάση της. Περίμενα να μην ήθελε να με ξαναδεί. Εγώ είχα πάρει μια απόφαση από εκείνη τη μέρα που την έπιασα να με απατάει  και δεν θα την άλλαζα. Δεν ήθελα να με λυπάται και πως ήξερα ότι δεν θα με ξανά προδώσει κάποτε. Χωρίς να κουράζω πήρα και τους φίλους μας και πηγαίναμε στην παραλία εκεί που γνωριστήκαμε πρώτη φορά. Η κοπέλα μου εξομολογήθηκε τον λόγο που με απάτησε αλλά δεν μπόρεσα να το χωνέψω. Είπε πως την κακομεταχειριζόμουν και πως ήμουν κυκλοθυμικός. Όλοι οι φίλοι μου συμφώνησαν με την κοπέλα μου. Μου είπαν ότι έπρεπε να πάω σε κάποιον γιατρό και γι’ αυτό πάμε όλοι μαζί στην παραλία για να μπορέσω να ηρεμήσω για να αποφύγω την αγωγή.

Τότε άρχιζα να ουρλιάζω και να λέω πως όλοι οι άλλοι ήταν τρελοί και πως εγώ ήμουν μια χαρά. Χωρίς να χάσω ούτε λεπτό πάτησα γκάζι και έστριψα το αμάξι σε έναν γκρεμό αφήνοντας πίσω μόνο νεκρά πτώματα και σκορπισμένα σίδερα. Πέρασαν μήνες και καθώς ο μπαμπάς μου έψαχνε το δωμάτιο μου βρήκε το ημερολόγιό μου. Αυτά που είδε τον σόκαραν. Είχα γράψει τι σκόπευα να κάνω την ημέρα της βόλτα μας. Βρήκε ο μπαμπάς μου επίσης χάπια τα οποία έπαιρναν οι ψυχοπαθείς. Δεν του είπα ποτέ για την ασθένεια ούτε οι φίλοι μου ήξεραν ότι ήμουν σε τόσο χάλια κατάσταση. Γι’ αυτό ήθελαν να με πάνε διακοπές για να με κάνουν καλύτερα. Αλλά το ημερολόγιό μου έλεγε και άλλες λεπτομέρειες. Έγραφα πως εγώ απάτησα την κοπέλα μου όχι αυτή, πρέπει εκείνη την στιγμή να είχα κρίση. Τελικά εγώ έφταιγα και την μαμά μου εγώ την σκότωσα έπαθε ανακοπή στην προσπάθεια της να πάρει τον μπαμπά και να του πει τι είχα κάνει και πως έπαιρνα εκείνα τα χάπια. Εγώ την τραβούσα με δύναμη και την έριξα στο πάτωμα. Τότε σήκωσε ο μπαμπάς μου το τηλέφωνο και του είπα ψέματα ότι η μαμά μου δεν είναι καλά. Και γι’ αυτό οι φίλοι μου δεν μου μιλούσαν για έναν χρόνο, σκεφτόντουσαν για το καλό μου, αλλά ίσως τελικά να ήμουν  ένα τέρας βγαλμένο από ταινία τρόμου χωρίς ηθικούς φραγμούς.

Σου άρεσε;

Διάλεξε τα αστέρια που επιθυμείς!

Μέσος όρος 4.4 / 5. Σύνολο ψήφων: 5

Δεν υπάρχουν ψήφοι! Γίνε ο πρώτος που θα βάλει αστεράκια.

Στέφανος Σύγκας

Μέλος της μαθητικής συγγραφικής ομάδας Teenγραφείς

error: www.grafein.gr