ΓΡΑΦΕΙΝ

Ετικέτα - ζωή

Ανήμερα του Προφήτη Ηλιά

Βλέπομεν γαρ άρτι δ’ εσόπτερου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον. Προς Κορινθίους Α’ Δεν χωράτευε το φως σήμερα και με το χέρι για αντήλιο, ο Μιχάλης κοίταζε απ’ τον λόφο, πώς στραφτάλιζε απ’ άκρη, σ’ άκρη η...

Με τα παράθυρα ανοιχτά

Είμαστε ονειροπόλοι, μικροί λαμπτήρες, υπαίτιοι μιας φλόγας που φουντώνει. Από τα στενά, τσιμεντένια παράθυρα των διαμερισμάτων, κοιτάμε τη γκρίζα θαμπάδα και βλέπουμε αστέρια. Η φασαρία των αυτοκινήτων, που τρυπώνει...

Μέσα στο βαν

Σ’ ένα μωβ πράσινο βαν θα ζήσω τα όνειρά μου. Εκεί θα κάνω τα καλύτερα ξενύχτια μου, μ’ αυτό θα πάω τα μακρινότερα ταξίδια μου. Μ’ αυτό θα δραπετεύω, όταν με εγκλωβίζει η πραγματικότητα και πριν πνιγώ, θα βγαίνω στην...

Ως ήρωες

Κοίτα στα μάτια τους και δες σπίθες, θαρρείς, πετάνε, λεν’ οι ήρωες είναι εδώ, πως δεν τα παρατάνε. Μ’ αυτά τα μάτια το θεριό κατάματα αντικρίζουν, με περισσή πυγμή το διάβα τους βαδίζουν. Από τα πρώτα βήματα ανήφορο...

Πώς να γίνω πίνακας;

Τι είναι  η ζωγραφική; Ή μάλλον τι είναι η ζωγραφική για σένα; Τι νιώθεις,  όταν στέκεσαι μπροστά σ’ έναν πίνακα ζωγραφικής; Δεν ξέρω για εσένα αλλά για κάποιους η ζωγραφική σημαίνει πολλά. Για παράδειγμα μια κοπέλα η...

Η μελλοντική ζωή μου

Η ώρα είναι 3:00′ το βράδυ, έξω χιονίζει και εμένα δεν με παίρνει ο ύπνος. Σε αντίθεση με την οικογένεια μου που έχει κοιμηθεί από νωρίς. Βρίσκομαι στην κουζίνα, φτιάχνω ένα ποτήρι τσάι μπας και με χαλαρώσει...

Αχλή Φωτός – Όταν μίλησα

Αχλή Φωτός παραθυρόφυλλα που τρίζουν μεντεσέδες σκουριασμένοι και η βαριά οσμή μιας άλλης εποχής γέφυρα λησμονημένων ονείρων καμωμένα από φθαρτά και άφθαρτα υλικά πεπερασμένα στο φόντο του μάταιου αχτίδα βάφει με...

Ομορφιά και ασχήμια

Ο Φάνης δούλευε μέχρι τις οκτώ στο ιδιωτικό του ιατρείο. Μετά πήγαινε για ένα ποτό στο κοντινό μπαράκι. Εκεί γνώρισε τον Τόνυ, διευθυντή της μεγαλύτερης κλινικής στην πόλη. Ήθελε να σκεφθεί. Πήρε το δρόμο για την...

Πίνακας – Τελικά ρουτίνιασες;

Πίνακας Οι ψυχές μάτια μου ξεχειλίζουν από χρώματα Κάθε χρώμα ξετυλίγεται σε υποτονισμούς ώσπου φτάνει στο λευκό Οι ψυχές μάτια μου, ξέρουν καλά να λερώνονται και να λερώνουν Οι άνθρωποι «λερώνονται» μεταξύ τους...

Η ώρα της επανασύνδεσης

Καθώς περνάω την πύλη του Κοιμητηρίου θυμάμαι τα λόγια σου: «Αν πεθάνω πρώτος, να έρθεις, όταν αισθανθείς έτοιμη και δυνατή» Πού να ήξερα…πως θα βρισκόμουν σήμερα εδώ για να σου διηγηθώ πως πέρασα αυτά τα δυο χρόνια...

Η τελευταία Άνοιξη

Βρίσκεται στο δωμάτιο του ιδιωτικού θεραπευτηρίου με τον αριθμό 38, τραγική σύμπτωση, όσο και τα χρόνια της. Διάγνωση λευχαιμία. Πέρασε όλα τα στάδια. Της άρνησης. Της θλίψης. Της αποδοχής και τώρα της θεραπείας, της...

Ποτέ δεν είναι αργά

Ο κύριος Πέτρος ξύπνησε το πρωί, όπως έκανε κάθε μέρα. Άνοιξε τα παράθυρα για να μπει λίγο φως στο δωμάτιο και παρατήρησε τους ανθρώπους να περνούν, τα αυτοκίνητα, τις φωνές από τα παιδιά στις κούνιες. Για εκείνον δεν...

Το θαύμα

Έχετε σκεφτεί ότι η ζωή σας μπορεί να αλλάξει από τη μία στιγμή στην άλλη; Όλα κυλούσαν ομαλά σύμφωνα με το σχέδιο και οι τέσσερις μηχανές βρίσκονταν σε πλήρη λειτουργία, τα καύσιμα ξεχείλιζαν, τίποτα δεν θα μπορούσε να...

Ἄγγελέ μου…

Ἄγγελέ μου, πάει καιρὸς ποὺ δὲν κατάφερα νὰ σκαρώσω οὔτε ἕνα τόσο δὰ στιχούργημα. Ἡ σκόλη τύλιξε τὶς φτεροῦγες της καὶ μαζεύτηκε στὴ γωνιά, στριμωγμένη ἀπὸ τὴν ἰλιγγιώδη ταχύτητα τῶν πραγμάτων κι ἔτσι δὲν προλαβαίνω...

Στην καθιερωμένη Σαββατιάτικη βόλτα

Απ’ το πρωί βγήκε ένας δειλός ήλιος που κυλούσε ανάμεσα σε κάτι μολυβιά σύννεφα, που καθώς φαίνεται ξεκίνησαν απ’ τα παράλια του νησιού, με προορισμό τη βόρεια πλευρά. Ένα τρυγόνι γαντζώθηκε στην απλώστρα με τα ρούχα...

Θεομηνία

Έκλεισε την πόρτα του ιατρείου και το ‘βαλε στα πόδια. Δύο, δύο κατεβαίνει τα σκαλοπάτια. Παραβγαίνει με τον πανικό της σε ταχύτητα. 3ος όροφος, 2ος όροφος, 1ος όροφος, ισόγειο. Ουφ! Φτου, ξελευτερία! Μόλις πατά στον...

Τίτλοι επικαιρότητας

Προσπάθησε να ξεκουράσει τα μάτια της κοιτώντας προς το  παράθυρο.  Από το πρωί δούλευε πάνω στον υπολογιστή. Έκλεισε με αποφασιστικότητα το Lap-top. Άφησε το ποντίκι, σηκώθηκε από το κλασικό καρυδί γραφείο της. Το είχε...

Ο Θεός να σας έχει καλά!

– Στο Παίδων και γρήγορα, σας παρακαλώ! Έδωσα την εντολή κοφτά, ούτε καλησπέρα δεν είπα. Βιαζόμουν και δεν ήθελα πολλά με τον ταξιτζή. Δεν τους συμπαθούσα ιδιαίτερα. Έβρισκα τους περισσότερους ταξιτζήδες φλύαρους...

error: www.grafein.gr