ΓΡΑΦΕΙΝ

Ετικέτα - Αγάπη

Καλύτερη προσέγγιση

Ο χρόνος μέσα μου είχε παγώσει, τα ρολόγια είχαν σταματήσει και ήταν τόσο έντονο που ένιωθα το χορτάρι στους αγρούς γύρω μου να φυτρώνει σε πραγματικό χρόνο κι ενώ στην πραγματικότητα οδηγούσα, αισθανόμουν ότι ακίνητος...

Η συμμετοχή του ΓΡΑΦΕΙΝ στο πρότζεκτ Love Letters

Έχετε γράψει ποτέ μια ερωτική επιστολή, ένα γράμμα αγάπης; Αφήσατε την καρδιά σας να χυθεί πάνω στο χαρτί με γραφή αφιλτράριστη, χωρίς να σας ενδιαφέρουν οι περιττές διατυπώσεις, τα εκφραστικά, συντακτικά ή ακόμα και τα...

Το είδωλό μου – Η υμνωδία της αναγέννησης – Ανεκπλήρωτα όνειρα

ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ ΜΟΥ Βαδίζοντας επάνω στην σκόνη του διαστήματος, βουλιάζουν τα πόδια μου στο άγνωστο Κοιτώ το είδωλο μου στο κάτοπτρο του Σύμπαντος, ν’ αναζητεί απελπισμένα μια διέξοδο διαφυγής απ’ το θολωμένο...

Ευχόδεντρο (ποίηση για παιδιά)

Ξεκίνησε τη μέρα σου Με μια γλυκιά ευχή Μοιράσου λόγια τρυφερά Πάνω σ’ ένα χαρτί Σου εύχομαι να χαμογελάς Στο λέω με στοργή Τι όμορφα που μου μιλάς Γελάει μια μικρή Με το μικρό μολύβι σου Γράφεις τη ζωή Πόσο όμορφο να...

Το παλιό καπέλο

Και ενώ το καλοκαίρι πέρασε, (και αυτό το γνωρίζω γιατί η κόρη μου έχει καιρό που επέστρεψε από τις καλοκαιρινές της διακοπές) καθώς και το φθινόπωρο επίσης, (γιατί ο γιός μου έφυγε μακριά για τις σπουδές του), εγώ...

Μην ξαναφύγεις

Το λεωφορείο τους θα έφευγε σύμφωνα με τον πίνακα ανακοινώσεων σε πενήντα λεπτά και εκείνοι περίμεναν στα τραπέζια του κυλικείου περικυκλωμένοι από αποτσίγαρα και τσαλακωμένα περιτυλίγματα. Εκείνο το βράδυ έβρεχε...

Η κασετίνα

Όλη νύχτα δεν κλείσαμε μάτι…  Το μπουρίνι έκοβε σχοινιά και κάβους σαν κλωστές.  Κεραυνοί κι αστραπές χαράκωναν τον ουρανό κι ο εκκωφαντικός αέρας λυσσομανούσε με πείσμα.  Φωνές και τρεχαλητά αντηχούσαν βροντερά, σ’ όλη...

Το στρώμα το νυφιάτικο

Πάνω στο κρεβάτι μια φουχτίτσα άνθρωπος. Κουβέντα ήθελε: «Όλο το χωριό στο πόδι, κόρη μου. Μικροί μεγάλοι με δαδιά αναμμένα κίνησαν για τον βάλτο. Η νύχτα στην πιο σκοτεινή της ώρα. Το φεγγάρι άφαντο. Λες και το...

Το φυλλαράκι και το δέντρο

Φυσάει ο αέρας και το φυλλαράκι τρέμει. Δεν είναι πράσινο και ζωηρό όπως ήταν την άνοιξη. Φυσάει ο αέρας και τη μνήμη του σκαλίζουν τα λόγια του δέντρου: «Τίποτα δεν είναι για πάντα» του είχε πει τότε που ακόμα ήταν...

Ψάχνοντας για την αγάπη

Τώρα είμαστε καλύτερα; Τώρα που δεν μιλάμε, που δεν βρισκόμαστε; Ήταν η αγάπη, ο έρωτας πιο πάνω από εμάς, καθόλου διαχειρίσιμος, δεν ξέραμε τι θέλαμε. Να βλεπόμαστε ή όχι, να μιλάμε ή όχι, να κοιταζόμαστε ή όχι, να...

Ποδόσφαιρο

«Παίζω ποδόσφαιρο χρόνια. Μόλις πήρα μεταγραφή. Ντάξει καλή ομάδα και ο πρόεδρος δίνει φράγκα. Μη φανταστείς, όταν λέω φράγκα, εννοώ μερικά χιλιάρικα, έτσι; Δεν είμαστε και Α΄ Εθνική. Ντάξει εμένα, ρε παιδί μου, με...

Η βαλίτσα

Απολύτως τίποτα….η βαλίτσα είναι άδεια. Εκείνος όμως δεν το γνωρίζει. Γιατί αν το γνώριζε, δε θα ήταν περασμένη με χειροπέδες στα χέρια του. Αυτή η άγνοια θα του κοστίσει, μέχρι που θα γνωρίσει την Αντέλ, την...

Τα τρένα έρχονται, τα τρένα φεύγουν

Έρωτας, μια λέξη πολλές εικόνες. Τι κακό έχει ο έρωτας; Πόσο ωραίος είναι για έναν άνθρωπο. Τι κακό έχει ο έρωτας; Το συναίσθημα της αγάπης που σε αγκαλιάζει σ’ ένα βλέμμα. Τι κακό έχει ο έρωτας; Οι μέρες κυλάν ήρεμα...

Ένα μαγικό γιορτινό σκουφί

Η κούτα με τα γιορτινά Χριστουγεννιάτικα στολίδια άνοιξε πάλι. Όπως κάθε χρόνο βλέπω τα άψυχα κρύα μηχανήματα και στεναχωριέμαι, βέβαια τα χαμόγελα από αυτά τα υπέροχα παιδάκια με κάνουν και ξεχνιέμαι. Το όνομα μου...

Σίσσυ

Τη βρήκα με κομμένη ουρά κάτω από το αυτοκίνητό μου. Με κοιτούσε με φόβο και παράπονο. Ποιος σου το έκανε, ψιθύρισα. Ένα δάκρυ κύλησε στα πράσινα μάτια της. Περίμενε, θα σου φέρω να φας. Έτρωγε με λαιμαργία το τυρί που...

Ένα ταξίδι σε… 3/4

Τρία χρόνια και τέσσερις μήνες που η μορφή σου πέρασε στη σφαίρα της θύμησης. Τρία χρόνια και τέσσερις μήνες που η πυξίδα σου έδειξε διαφορετική κατεύθυνση, ενώ η βελόνα της δικής μου παρέμεινε, πετρωμένη θαρρείς, στο...

Η επανάληψη

Είναι πάλι στον καθρέπτη της, βλέπει το βασιλικό φόρεμά της. Παίρνει το στέμμα με τα ψεύτικα διαμάντια και το φοράει. Δεν θυμάται όμως ότι το ίδιο έκανε κι εχθές. Βλέπει και παρατηρεί το σώμα της, τις ζάρες από το...

Ένας διαφορετικός κόσμος

Ήταν μια από εκείνες τις μέρες που ήθελα να εξαφανιστώ. Ένιωθα ότι δεν με χωράει ο τόπος. Αυτή η αίσθηση με κάνει να παίρνω το αυτοκίνητο και να οδηγώ σ’ ένα μέρος που δεν γνωρίζω Έτσι, λοιπόν, και έκανα. Ξεκίνησα να...

error: www.grafein.gr