ΓΡΑΦΕΙΝ

54

Και τί όμορφα τα δύο γεροντάκια. Πόσο γλυκά και αστεία κατέβαιναν από το λεωφορείο σχεδόν σαν σε αργή κίνηση. «Ας τους δώσω λίγο χρόνο», «το δικαιούνται» σκέφτηκα. Ήταν ο σοβαρός και καλοντυμένος...

Το δώρο

Ο θυμός σιγοβράζει μέσα της. Φοβάται μην ξεχειλίσει. Δεν έχει φωνή — έχει βάρος. Σαν πέτρα στο στήθος. Σφιχτός σαν σπάγκος γύρω απ’ τον λαιμό της. Θερμός, υγρός, παρασιτικός. Δεν φεύγει. Δεν...

Ειδοί Ιουλίου

Και να πεις πως δεν είχαμε τον Σπουρίννα μας, τον περιγελάσαμε και να πεις πως δεν μας το ΄πανε τ΄όνειρά μας Καλπουρνία                                                                       -το ΄να...

Κόκκινα γαρύφαλλα

Επί, Δημοσθένη Σεβέρη-Γρίδα Διγενή γωνία «Δεν άκουσα ούτε το κουδουνάκι του ποδηλάτη, που ξυστά πέρασε από πλάι. Όχι, κοντοστάθηκα στ’ ανθοπωλείο με τα μπουκέτα. Ήταν δέκα, εκατό, χίλια, κόκκινα...

Με δικό της νήμα

Ούτε να γίνει θρύλος ήθελε η Πηνελόπη ούτε η προσωποποίηση της καρτερικότητας. Πολύ δε περισσότερο μια υφάντρα. Ποιος σκέφτηκε να της δώσει αυτό το όνομα; Μα Πηνελόπη! Αυτή που ξεδιπλώνει το υφάδι...

Τα πιο πρόσφατα

Στο νοσοκομείο…

– Η μεγάλη μου κόρη είναι εκπαιδευτικός, φιλόλογος σε Λύκειο, δηλαδή σε μεγάλα παιδιά κάνει μάθημα, όχι σε μωρά. Την αγαπούν πολύ. Όλο κάτι καρδούλες τής στέλνουν στο κινητό. Ο γιος μου δε σπούδασε. Δεν τα ‘...

Τα κατάφερες παλικάρι μου!

Το εργοστάσιο είχε  κηρύξει  πτώχευση. Ούτε που καταλάβαμε πώς βρεθήκαμε στον δρόμο απ’ τη μια στιγμή στην άλλη. Τα αφεντικά τα βρήκαν με τις ασφαλιστικές και αποζημιώθηκαν. Εμείς δεν πήραμε δεκάρα τσακιστή. Μας πέταξαν...

Η βάρκα

Τραβούσε κουπί επιδέξια για ώρες, μέρες, μήνες, χρόνια Σαν τους σκλάβους στις γαλέρες Με σκυμμένο κεφάλι στραγγισμένο από σκέψεις Με ελπίδες κομμάτια απ’ το μανιασμένο μαστίγιο Τώρα μεσοπέλαγα έριξε τα κουπιά  στο νερό...

Το μαγιό

Λαϊκή σήμερα. Από το πρωί πήρε τους δρόμους, σχεδόν ξημέρωμα, σέρνοντας με θόρυβο πίσω της το καρότσι για τα ψώνια. Να προλάβει να αγοράσει τα ζαρζαβατικά όλης της βδομάδας πριν πιάσουν οι μεγάλες ζέστες και την...

error: www.grafein.gr