ΓΡΑΦΕΙΝ

Εκείνη την εποχή

Είναι περίεργο να επιστρέφω σε γραμμές που είχα οδηγήσει ξανά πριν χρόνια. Τα μπλε λεωφορεία να κυλούν αργά στους ίδιους δρόμους, τις ίδιες ώρες, στις ίδιες στάσεις. Μόνο που τώρα είναι διαφορετικά...

Μια μυρωδιά

Ακούστε, λοιπόν, τι έγινε σήμερα! Κι ενώ είμαι ταραγμένος από αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές ψυχαναγκαστικών επιβατών και κουρασμένος από πολύωρες βάρδιες με ελάχιστα ενδιάμεσα ρεπό, ανέβηκε στην...

Οι αράχνες του Τομ

Σε στοιχειωμένες σοφίτες, εκεί είναι-μου τραγουδάς. Παύση. Θέλω να σου πω κάτι. Για την πικραλίδα και τους φίλους μου. Καθένας τους κατέχει ένα ανθάκι καρφιτσωμένο σε στολή φυλακής ως άλλη...

Το καλύτερο ανήκει στο παρελθόν;

Όσοι με γνωρίζετε θα γελάσετε και δεν μπορώ να κρύψω την αλήθεια. Παρότι, αιώνιος Smith-άς και ένα από τα όνειρα μου είναι να φωτογραφηθώ έξω από το Salford Lads Club του Manchester με μπλουζάκι The...

57(+3) δύο χρόνια μετά

Όσες φορές κι αν ξαναπούν το ίδιο τους το ψέμα Τα βάψανε τα χέρια τους με πολιτών το αίμα Και τι σημαίνει τελικά “πολιτική ευθύνη”; Να μας κουνάν το δάχτυλο δυο χρόνια αυτά τα κτήνη; Ή μήπως να...

Τα πιο πρόσφατα

Ο σκύλος

Σήκωσε τη γειτονιά στο πόδι με το γάβγισμά του. Κάθε μεσημέρι η ίδια δουλειά. Αναγνώριζε τον ήχο του αυτοκινήτου μου. Δεν προλάβαινα να παρκάρω στο δρομάκι απέναντι απ’ το σπίτι και με προϋπαντούσε με τις αγριοφωνάρες...

Το βρακί μου και οι Πανελλαδικές

«Δεν ξέρω για ποιο λόγο είναι τόσο πολύ αγχωμένη», απόρησε για την κόρη της που φέτος έδινε πανελλαδικές. «Εγώ ξέρω», της απάντησα με το θάρρος της φιλίας μας. «Εσύ την αγχώνεις με το άγχος και τις υστερίες σου.» Την...

error: www.grafein.gr