ΓΡΑΦΕΙΝ

Άσπρο πουλί, μαύρο μελάνι

Υπάρχει ένα πλάσμα ελεύθερο και δεν εννοώ τον άνθρωπο. Τα πουλιά δεν είναι δέσμιοι κανενός πέρα από τους ίδιους τους εαυτούς τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πληγώνονται από άλλα αίτια. Έχουν...

Και συ μιλάς για Νίκη

Άκου,
του σεισμού τη βουή
το ρόχθο του νερού
του όπλου τη κλαγκή
δεν ανεμίζει πιότερο
ο χιτώνας,
ο ιμάντας,
μήτε βαστάνε
τα σκοινιά,
οι αρμοί.
Ως ο θάνατος κραταιεί η ήττα
και ΄συ μιλάς για Νίκη.

Τα μολυβάκια

Είμαστε τέσσερα αδέρφια. Από μικρά μας έβαζε η μητέρα μας να γράφουμε για να γίνουμε καλοί στο γράψιμο και να γράφουμε όλο και πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες. Από μικρά μολυβάκια, κάθε απόγευμα καθόμαστε...

Οι βόλτες του ήλιου

Ο ήλιος ανέτειλε σιγά-σιγά. Πάντα του άρεσε η χρωματική παλέτα της Ανατολής. Απαλό ροζ, κόκκινο, πορτοκαλί, σιγά -σιγά ξεθωριάζει και τότε εμφανίζεται στη σκηνή αυτός. Του άρεσε που ένα μέρος της γης...

Η ομορφιά της ομορφιάς

Και τί θαρρείς; Ότι είσαι πιο όμορφη εσύ από εμένα;» «Σα να κοκοξύπνησες, κυρ ποντικέ!» «Ορεξη που την έχεις πρωϊνιάτικα, τί παραμονεύεις, σαν την ύαινα το κοτέτσι;» «Δεν υπάρχει αμφιβολία, είμαι πιο...

Τα πιο πρόσφατα

Το μαγιό

Λαϊκή σήμερα. Από το πρωί πήρε τους δρόμους, σχεδόν ξημέρωμα, σέρνοντας με θόρυβο πίσω της το καρότσι για τα ψώνια. Να προλάβει να αγοράσει τα ζαρζαβατικά όλης της βδομάδας πριν πιάσουν οι μεγάλες ζέστες και την...

Υπόσχεση

Με περίμενε. Έκανε χώρο να ξαπλώσω δίπλα του στον καναπέ. Ένα μάτσο κόκαλα μέσα στις βαμβακερές γαλάζιες πιτζάμες που του αγόρασα. Έτσι τον είχε καταντήσει η αρρώστια. Έστριψα δύο τσιγάρα. Είχα να καπνίσω από φοιτήτρια...

error: www.grafein.gr