Κοιμήσου γη των ανθρώπων.
Μείνε ήρεμη και ήσυχη και κράτα την οργή σου.
Έλεος δείξε σε όσους ζουν χάρη σε σένα.
Αν φιλοξενούμενοι ή μη υπάρχουν, σημασία δεν έχει.
Δώσε απλόχερα τα όσα έχεις, όπως πάντα έκανες.
Δεν είναι ψέμα ούτε ντροπή να δίνεις ό,τι έχεις.
Δεν είναι όνειρο ούτε απάτη να είσαι αληθινός.
Είναι απλώς ένα χάρισμα που λίγοι έχουν.
Είναι ευλογία που, αν μη τι άλλο, με άθλους κατακτάς.
Σαν ανεξέλεγκτη αρρώστια, αγιάτρευτη, μοιάζει η απληστία.
Όμως εσύ δεν έμαθες τη σημασία από δικές σου πράξεις.
Αλίμονο σε εκείνους που στο έμαθαν.
Κοιμήσου. Ευλογία και τιμή σου να προσφέρεις.
Είναι χάρισμα που λίγοι έχουν. Και πιο πολύ, εσύ.