Συνέντευξη με τον ποιητή Τάκι Τζίβα - ΓΡΑΦΕΙΝ
ΓΡΑΦΕΙΝ

Συνέντευξη με τον ποιητή Τάκι Τζίβα

Ποιητικές εξομολογήσεις του Τάκι Τζίβα στην αρθρογράφο και συγγραφέα του “ΓΡΑΦΕΙΝ”, Χριστίνα Μιχαηλίδου!


– Κύριε Τζίβα με μεγάλη χαρά και τιμή σας καλωσορίζω στο Γράφειν. Αρκετά ποιήματα σας έχουν αποτυπωθεί στις σελίδες του Γράφειν και έχουν αγαπηθεί ιδιαίτερα από τους αναγνώστες μας. Για το λόγο αυτό θα θέλαμε να σας γνωρίσουμε περισσότερο. Πείτε μας από πού άρχισε το ταξίδι της ζωής σας;

Τούτο το ταξίδι που η ζωή έχει ορίσει, μέσα από θύελλες, γκρεμούς και λασποτόπια, από φτωχόσπιτο που μυγδαλιές το ζώνουν ξεκίνησε με αρώματα και λουλουδιών τραγούδια, με παπαρούνες κόκκινες, άγριο μαργαρίτες, μια ατελείωτη άνοιξη φωλιάζει στην ψυχή μου. Μα ήταν ο τόπος άγονος και πιο σκληρή η φτώχεια, μάζεψα τα κουρέλια μου, δάγκωσα την ψυχή μου κι έφυγα για την ξενιτειά ανέμους να θερίσω. Κάπως έτσι βρέθηκα στα 18 μου χρόνια στην μακρινή Αυστραλία. Επιδόθηκα σε διάφορες εργασίες και στο τέλος κατέληξα εφαρμοστής λιθοξόος (μαρμαράς).

– Πότε ξεκίνησε η διαδρομή της ποίησης για εσάς; Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε μέχρι να φτάσετε στο σημείο της αναγνώρισης;

Τα πρώτα χρόνια κυλούσαν αργά, βασανιστικά, δίχως φίλους, μακριά από την αγαπημένη σου, χωρίς γλώσσα, έσφιγγες τα χείλη και δούλευες όσο περισσότερο μπορούσες. Εκεί για να μπορέσω να κρατήσω όρθια την ψυχή μου, συνέγραψα το πρώτο πόνημα – επικό έργο «Ξενιτειά το γλυκό δηλητήριο».

Προσπάθησα να τυπώσω στο χαρτί τα πάθη, τη ζωή, τη βιοπάλη, τα όνειρα και τη δίψα του μετανάστη να γυρίσει μια μέρα στην πατρίδα. Ποτέ δεν πέρασε από το νου μου να γράψω ποίηση για να κερδίσω αναγνώριση, επαίνους και τα συναφή. Ήταν μια εσωτερική ανάγκη έκφρασης, πάνω από τα θέλω και τα πρέπει, ένας χείμαρρος ασυγκράτητος σε οδηγεί σε μία απρόβλεπτη διαδρομή. Όχι δεν είμαι ποιητής. Ένας κουρασμένος Γεωργός νοιώθω…

«Σπέρνω τη γης ολονυχτίς
Μα οι σπόροι μαγεμένοι
Ποτέ στο χώμα δε βλαστούν
Τα αερικά τους κλέβουν
Τους κάνουνε δροσοσταλιές
Της ροδαλής αυγούλας»

– Ποιοι ήταν οι ποιητές που επηρέασαν τον ποιητικό σας λόγο;

Ποιητές πολλοί οι αγαπημένοι και στυλοβάτες του λαού μας, όμως ο ποιητής των ποιητών είναι ο ΟΜΗΡΟΣ. Μία απύθμενη δεξαμενή έμπνευσης, δημιουργίας και αρμονίας. Η πατρίδα μας έχει την ευλογία να γεννά πνευματικά τέκνα, μεγάλους ποιητές και λογοτέχνες. Καβάφης, Σολωμός, Παλαμάς, Βάρναλης. Λουντέμης, Ελύτης, Ρίτσος, Γκάτσος, Σικελιανός και τόσοι άλλοι. Λίγο πολύ δεχόμαστε επιρροές από οτιδήποτε διαβάζουμε και μας συγκινεί. Μεγάλη εντύπωση σε μικρή ηλικία μου είχε κάνει ο Κώστας Καρυωτάκης, για τον απέριττο λόγο του, την βαθιά του μελαγχολία. Με πίκρανε που έφυγε τόσο γρήγορα και άδοξα, ήταν η αιτία που προσπάθησα να τυπώσω την πάλη της ψυχής του στο χαρτί.

 – Από πού αντλείτε την έμπνευση των ποιημάτων σας; Ξεχωρίζετε κάποια ποιητική σας συλλογή και γιατί;

Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη δεξαμενή ν’ αντλείς τα θέματά σου. Υπάρχουν μέσα σου οι μεγάλες αλήθειες, τα πάθη, η αγωνία του ανθρώπου να ανταμώσει το φως. Σε καθοδηγούν οι προγονοί σου, τα αγέννητα παιδιά ψιθυρίζουν, μη μας αφήνετε να γεννηθούμε στο σκοτάδι, γίνετε σκαλοπάτια να πατήσουμε πάνω σας, ν’ αντικρύσουμε το φως, το δίποδο που λέγεται άνθρωπος να σηκωθεί λίγο ψηλότερα.

Όχι δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα έργο μου, όλα έχουν γεννηθεί με πολύ κόπο, όλα περνούν μια μεγάλη περίοδο ‘ωρίμανσης’ προτού ιδούν το φως του ήλιου.

 – Στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία ποια θέση κατέχει η ποίηση και τι αντιμετώπιση έχουν οι ποιητές; Μπορεί ο σημερινός ποιητικός λόγος να αντιπροσωπεύσει επάξια τη φωνή του πολίτη και να πει όσα θέλει και σκέφτεται όπως έκαναν οι ποιητές περασμένων εποχών;

Δυστυχώς με μεγάλη απογοήτευση διαπιστώνεις πως η ποίηση δεν βρίσκεται στη θέση που της αξίζει. Συνήθως οι ποιητές αντιμετωπίζονται με ειρωνικά χαμόγελα, ίσως φταίνε τα ατέλειωτα σκουπίδια που πλημυρίζουν το μυαλό του ανθρώπου, ίσως ο κόσμος να θεωρεί κουραστικό να κατανοεί και να συλλαμβάνει τις βαθύτερες έννοιες της ποίησης. Δεν θα πάψει ποτέ ο ποιητικός λόγος να ενθαρρύνει τους λαούς της γης για ένα καλλίτερο μέλλον, να καυτηριάζει τα κακώς κείμενα και να ανοίγει ελπιδοφόρους ορίζοντες με φωτεινά οράματα για την ανθρωπότητα.

Όσο υπάρχουν δάσκαλοι, θα βγαίνουν μαθητάδες κι όπου υπάρχουν βάσανα γεννιούνται ποιητάδες.

 – Τι θα συμβουλεύατε τους νέους ποιητές που συχνά μπορεί να αποθαρρύνονται από την ελληνική πραγματικότητα;

Να έχουν πίστη στον εαυτό τους, σκληρή δουλειά, υπομονή και πάνω απ’ όλα να δίνουν ψυχή στα έργα τους. Ο Λόγος παιδί της ψυχής είναι, πρέπει να κυλάει αγνός, καθαρός χωρίς ψιμύθια και φανταχτερές κορώνες. Κλείστε τα αυτιά σας στους αοιδομάχους και μ ε λ ε τ ή σ τ ε την Αρχαιοελληνική γραμματεία. Εκεί θα βρείτε θησαυρούς ανεκτίμητους. Η αναγνώριση έρχεται αργά αντάμα με την δικαίωση.

 – Αρκετά από τα ποιήματα σας έχουν μελοποιηθεί. Θέλετε να μας μιλήσετε για αυτή την εμπειρία;

Νοιώθω πολύ τυχερός που γνώρισα μια καταξιωμένη δημιουργό-μουσουργό-συνθέτρια την κ. Αμαλία Γούλα που μελοποίησε περίπου 15 τραγούδια με αξιόλογους ερμηνευτές. Δυστυχώς λόγω οικονομικών δυσχερειών δεν καταφέραμε να τα ηχογραφήσουμε, παραμένουν μόνο σε ζωντανή ηχογράφηση. Η παρουσίαση του έργου ΣΚΙΕΣ έγινε στο Μαλλιαροπούλειο θέατρο Τρίπολης και στο δεύτερο μέρος παρουσιάστηκε το μελοποιημένο έργο.

Η εμπειρία ήταν πολύ συγκινητική, μοναδική σαν να βλέπεις τα μικρά παιδιά σου πρώτη ημέρα στο σχολείο, το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου, οι ζεστές χειραψίες ήταν η μεγάλη μου αμοιβή, εύχομαι αυτό το συναίσθημα να το νοιώσουν και νέοι ποιητές.

 – Πολλοί από τους αναγνώστες αλλά και συγγραφείς του Γράφειν είναι μαθητές Λυκείου που τώρα ξεκινούν το ταξίδι της ζωής τους. Ποια αποφθέγματα ζωής θα τους μεταφέρατε;

Θράσος, ψυχή, Αγάπη και Αναίδεια. Η ποίηση έχει Θεϊκή καταγωγή, ποτέ μην επιτρέψετε στον εαυτό σας να την υποβιβάσει, το μυαλό μόνο αντιποίηση ποιεί, μόνο η καρδιά αντιλαμβάνεται τα σύμπαντα, τα μυστικά ταξίδια της ψυχής…

 – Κύριε Τζίβα, ευχαριστώ θερμά για τη συζήτηση που είχαμε. Ευχόμαστε να έχετε πάντα την ίδια φωτεινή έμπνευση και να μας χαρίσετε πολλά ακόμα εξαιρετικά ποιήματα σας.

Κυρία Μιχαηλίδου ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνατε, να περπατήσουμε μαζί αυτό το υπέροχο ταξίδι. Επίσης εκφράζω τις ίδιες ευχαριστίες στο περιοδικό Γράφειν για την φιλοξενία.

Τα βιβλία του Τάκι Τζίβα μπορείτε να τα προμηθευτείτε τηλεφωνικά
στο 2710 23 83 69 ή στο 693 65 20 713

Σου άρεσε;

Διάλεξε τα αστέρια που επιθυμείς!

Μέσος όρος 5 / 5. Σύνολο ψήφων: 10

Δεν υπάρχουν ψήφοι! Γίνε ο πρώτος που θα βάλει αστεράκια.

Χριστίνα Μιχαηλίδου

Η Μιχαηλίδου Χριστίνα γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα προάστιο του Πειραιά. Οι γονείς της από Καρδίτσα και Πόντο. Ένα ετερόκλητο κράμα πολιτισμών με σημαντικές μνήμες. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, με μεταπτυχιακό στο ίδιο αντικείμενο. Εργάσθηκε πολλά χρόνια ως καθηγήτρια σε δημόσια και ιδιωτικά ΙΕΚ. Επίσης σε τμήματα Λογιστηρίου, Μάρκετινγκ και Ανθρωπίνου Δυναμικού. Από μικρό παιδί αγαπούσε το διάβασμα και τη λογοτεχνία. Η γραφή ήταν πάντα γι' αυτήν ένα θεραπευτικό ταξίδι ψυχής.
Γράφει ποιήματα, διηγήματα και το πρώτο της παραμύθι είναι προς έκδοση. Όνειρό της είναι να καταφέρει μέσα από τα κείμενα της να ταξιδέψουν και άλλοι άνθρωποι μαζί της.

error: www.grafein.gr