24 ώρες νωρίς εγώ γεννήθηκα, μαζί με τα δαιμόνια, παρέα με τα όνειρα.
Στα πράγματα έξω βγήκα νωρίς, με τα δικά μου συμπεράσματα και τα δικά μου οράματα.
Χρειάστηκα μια, δυο φορές να ξεχαστώ, με δυο μόνο ξερά τσιγάρα και με ένα ακριβό ποτό.
Δεν έτυχε να μάθω την έννοια της αγάπης, γι’ αυτό είχα τη μουσική για να μου μάθει αγάπη, αγάπη προς τα δύσκολα, τα εύκολα είναι απάτη, αγάπη για τον κόσμο σου, όχι για τον δικό τους.
Τη μέρα είμαι άνθρωπος, το βράδυ στο σκοτάδι.
Μου λένε πάντα κοίτα τους, δείχνουν, μιλούν για σένα, σαν δήθεν άγγελοι που τριγυρνούν, γύρω από ένα στέμμα, που θέλουνε να το γεμίσουν μόνο απλά με αίμα.