Χριστίνα ΜιχαηλίδουΗ Ζωή Κοντόγιαννου ανοίγει το μπαουλάκι της αγάπης και της συγγραφής στο ΓΡΑΦΕΙΝ!
– Αγαπητή Ζωή, σε καλωσορίζουμε με χαρά στο Γράφειν. Πες μας λίγα λόγια για σένα, έτσι ώστε να σε γνωρίσουν οι αναγνώστες μας καλύτερα.
Καλώς σε βρήκα Χριστίνα μου, ονομάζομαι Ζωή Κοντόγιαννου και κατάγομαι από τον Αρχάγγελο της Ρόδου. Είμαι παντρεμένη και μητέρα τεσσάρων παιδιών. Είμαι καθηγήτρια γερμανικών και δουλεύω καθημερινά σε ιδιωτικό φροντιστήριο. Οι μεγάλες μου αγάπες είναι η οικογένειά μου και η συγγραφή.
– Συστήθηκες στο αναγνωστικό κοινό ως συγγραφέα του παραμυθιού «Το Μπαουλάκι της αγάπης». Πότε ξεκίνησε το ταξίδι της συγγραφής για σένα και ποιος ήταν ο δρόμος για να φτάσεις ως εδώ;
Το ταξίδι της συγγραφής ξεκινάει από τα δεκαοχτώ μου χρόνια περίπου, όταν το στυλό και το χαρτί είχαν γίνει οι πιο πιστοί μου φίλοι κι ‘’εξομολόγοι’’ λίγο πριν πέσω για ύπνο. Σκέψεις και προβληματισμοί καταγράφονταν σχεδόν καθημερινά σε ημερολόγια που ακόμα και σήμερα έχω φυλαγμένα στη βιβλιοθήκη μου. Με τον καιρό κι εντελώς αυθόρμητα γεννήθηκε η επιθυμία να γίνω εγώ ο δημιουργός μιας ιστορίας. Άρχισα να καταγράφω σιγά σιγά μικρές ιστορίες στο χαρτί τις οποίες δεν τολμούσα να δείξω σε κανέναν. Όταν απέκτησα τα δυο μου πρώτα παιδιά κατέγραφα επίσης τις μικρές ιστορίες που τους διηγούμουν για να ηρεμήσουν και να πέσουν για ύπνο.
Μία από αυτές τις ιστορίες ήταν και το «Το Μπαουλάκι της Αγάπης». Πριν τη στείλω στους εκδοτικούς οίκους την έδωσα να την διαβάσουν άτομα που εμπιστευόμουν την κρίση τους. Όταν διαπίστωσα τον ενθουσιασμό τους για την ιστορία του μικρού αυτού «μπαούλου» τότε πήρα θάρρος κι έβαλα σκοπό να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα. Δοξάζω τον Θεό όχι μόνο γιατί κατάφερα να εκδώσω το Μπαουλάκι αλλά γιατί πια μέσα από αυτό το ταξίδι της συγγραφής γνώρισα πολλούς κι αξιόλογους ανθρώπους που αγαπώ, εκτιμώ και σέβομαι πολύ!
– Ποιο είναι το μήνυμα που θέλεις να μεταδώσεις στα παιδιά που θα διαβάσουν το παραμύθι σου;
Το μήνυμα του παραμυθιού είναι ξεκάθαρα η αγάπη. Αυτή η ευλογημένη αρετή που «όσο τη δίνουμε τόσο αυξάνεται αντί να λιγοστεύει» όπως αναφέρεται και στο βιβλίο. Η αγάπη και η καλοσύνη είναι οι αρετές που ξεχωρίζουν στην ιστορία του ήρωά μας, του μικρού Φίλιππου.
Ο Φίλιππος προσπαθεί να κάνει αυτό που τον διδάσκει η μητέρα του: Να δίνει αγάπη σε μεγάλους και μικρούς, σε καλούς αλλά και σε κακούς. Η βασίλισσα η Μισητή, που είναι ο κακός ήρωας της ιστορίας, βάζει τον ήρωα του βιβλίου σε μια μεγάλη δοκιμασία την οποία ξεπερνά με τη δύναμη της αγάπης και τα λόγια του Χριστού που έχει στο μυαλό του: «Να αγαπάτε τους εχθρούς σας». Οπότε η ιστορία του μικρού αυτού Μπαούλου θέλει να διδάξει μικρούς και μεγάλους ότι η αγάπη μας δεν πρέπει να μένει μόνο σε αυτούς που μας αγαπούν αλλά ότι πρέπει να γίνει αυτή η δύναμη που είναι ικανή να αλλάξει ακόμα και τους πιο σκληρόκαρδους ανθρώπους. Όποιος διαβάσει το βιβλίο θα καταλάβει πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο όταν αγαπάμε ειλικρινά.
– Η προαιώνια μάχη μεταξύ καλού και κακού, απασχολεί και το παραμύθι σου. Στην πραγματική ζωή πώς πιστεύεις ότι πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις δύσκολες στιγμές και την κακία που συναντάμε;
Οι δύσκολες στιγμές στη ζωή του ανθρώπου και η κακία των συνανθρώπων μας είναι μεγάλοι και σκληροί δάσκαλοι για τον καθένα από εμάς. Θέλοντας και μη κάτι τέτοιες στιγμές μαθαίνουμε τα όρια μας αλλά και τον πραγματικό μας εαυτό. Πολλές φορές άλλα νομίζουμε για τον εαυτό μας κι αλλιώς τον βλέπουμε να αντιδρά. Κι είναι αρκετές αυτές οι φορές που ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τα πράγματα δεν αρέσει ούτε σε εμάς τους ίδιους. Μαγική συμβουλή και συνταγή για την αντιμετώπιση της κακίας δεν υπάρχει. Θα ήταν φρόνιμο αν ο καθένας από εμάς μπορούσε να διατηρήσει την ψυχραιμία του και να μην φτάνει στα άκρα.
Ίσως η κοινή φράση: «στην κακία απαντάμε με αγάπη» να ήταν η πιο σωστή απάντηση. Όμως για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο πρέπει να δουλέψουμε πολύ καλά με τον εαυτό μας. Να καταλάβουμε πως το να απαντά κάποιος με αγάπη δεν σημαίνει ότι ταπεινώνεται, όπως και το να απαντάς με μίσος δεν σημαίνει ότι είσαι πιο έξυπνος. Ο ήρωας της ιστορίας μου είναι ένα μικρό παιδί που δεν ξέρει τίποτα άλλο από το να δίνει αγάπη. Κι αυτό έκανε. Έδωσε αγάπη μέχρι τέλος και νίκησε. Ίσως λοιπόν αν δούμε πώς αντιμετωπίζουν τα παιδιά τις δύσκολες στιγμές και τις κακίες των άλλων παιδιών καταφέρουμε να πάρουμε ένα καλό μάθημα.
– Ποια ήταν τα πρώτα σχόλια των παιδιών σου όταν τους διάβασες «Το Μπαουλάκι της αγάπης»;
Για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι τα σχόλια τους όταν τους πρωτοείπα την ιστορία μιας και ήταν πολύ μικρά. Θυμάμαι όμως πολύ έντονα το χαμόγελο στα χείλη τους όταν κατάλαβαν πως νίκησε η αγάπη. Η αμέσως επόμενη φράση ήταν η εξής: «Θα μας την πεις μαμά ξανά;» Αυτό νομίζω λέει πολλά.
– Ο γνωστός συγγραφέας παραμυθιών Ευγένιος Τριβιζάς έχει πει: «αν θέλετε τα παιδιά σας να γίνουν ευφυή διαβάστε τους παραμύθια». Τι ρόλο διαδραματίζει στην ανατροφή ενός παιδιού το παραμύθι;
Το παραμύθι είναι ένα είδος τροφής του νου και της ψυχής. Είτε τους διαβάζουμε είτε τους διηγούμαστε ένα παραμύθι βοηθάμε τα παιδιά να χρησιμοποιήσουν τη φαντασία τους και να βρεθούν σε μέρη που ποτέ άλλοτε δεν είχαν σκεφτεί. Μέσα από μια ιστορία τα παιδιά μαθαίνουν να διαχωρίζουν το καλό από το κακό, τη δύναμη και το θάρρος από τη δειλία και τον φόβο, την αγάπη και την καλοσύνη από το μίσος και την κακία. Η ψυχούλα τους γεμίζει με χίλια δυο συναισθήματα.
Το παραμύθι είναι ο πιο γλυκός τρόπος για να γνωρίσουν τα παιδιά όλες τις αλήθειες της ζωής αλλά είναι και μία από τις πιο έντονες αναμνήσεις των παιδικών τους χρόνων. Για αυτό καλό θα είναι εμείς οι μεγάλοι όσο εφικτό κι αν είναι αυτό να τα βοηθήσουμε να αγαπήσουν τα βιβλία. Ίσως τότε να τους έχουμε κάνει ένα πολύ όμορφο δώρο για τη ζωή τους.
– Πιστεύεις ότι συγγραφέας γεννιέσαι ή γίνεσαι;
Πιστεύω πως συγγραφέας γεννιέσαι. Το μικρόβιο της συγγραφής είναι μέσα μας και ψάχνει την κατάλληλη στιγμή να βγει και να λάμψει. Ύστερα αν καλλιεργήσεις σωστά το ταλέντο σου μπορείς να πας πολύ μπροστά, φτάνει να το θέλεις. Όλοι μπορούν να γράψουν εννοείται κι όλοι μπορούν να γίνουν συγγραφείς. Όμως είναι σαν το τραγούδι. Σε όλους μας αρέσει να τραγουδάμε, όμως δεν είμαστε όλοι τραγουδιστές.
– Ποια είναι τα επόμενα λογοτεχνικά σου σχέδια;
Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί σε λίγο καιρό θα εκδοθεί από τις εκδόσεις Υδροπλάνο το πρώτο μου μυθιστόρημα, η ιστορία που αγάπησα όσο καμία άλλη, με τίτλο «Δύναμη Ψυχής». Η ιστορία αυτή μιλάει για τον Άγγελο που ναι μεν έχει παράλυτα πόδια όμως είναι η πηγή δύναμης, αγάπης και έμπνευσης για όλους. Ευχαριστώ ολόψυχα την κυρία Αναστασία Κορινθίου που πίστεψε σε μένα και κάνει ακόμα ένα μου όνειρο πραγματικότητα.
Επίσης από τις εκδόσεις Αλάτι έχω την τιμή και τη χαρά να συμμετέχω σε δυο συλλογικά βιβλία τα οποία θα εκδοθούν σε λίγο καιρό, οι τίτλοι των οποίων είναι: «Μ΄ ένα στυλό διαρκείας» και «Ανθολόγιο».
– Πολλοί από τους συγγραφείς που φιλοξενούνται στο Γράφειν αλλά και αναγνώστες είναι μαθητές Λυκείου. Ποια είναι η συμβουλή που θα τους έδινες για να πορευτούν στη ζωή τους;
Θα ήθελα να συμβουλέψω τα παιδιά να πιστεύουν στον εαυτό τους και να μην φοβούνται την αποτυχία. Η αποτυχία ίσως είναι ακόμα ένα απαραίτητο βήμα για την επιτυχία. Να τολμούν να κυνηγούν τα όνειρά τους όσο δύσκολα κι αν είναι και να κλείνουν τα αυτιά τους σε όσους τους λένε ότι δεν θα τα καταφέρουν. Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις! Να μην φοβούνται να ζήσουν! Να χαμογελούν ακόμα και στις πιο δύσκολες τους στιγμές, γιατί αυτό θα είναι η άμυνά τους απέναντι στη θλίψη. Η ζωή είναι μπροστά τους κι είναι όλη δική τους. Και να θυμούνται πως ποτέ δεν είναι μόνα τους. Κάποιος εκεί ψηλά έχει την έννοιά τους και πάντα θα τους καθοδηγεί στον δρόμο που πρέπει. Να κάνουν τον σταυρό τους και να παίρνουν δύναμη.
– Ζωή ευχαριστούμε πολύ για την όμορφη συζήτηση που είχαμε. Ευχόμαστε ολόψυχα καλές επιτυχίες στα συγγραφικά σου σχέδια.
Σας ευχαριστώ πολύ κι εγώ για την όμορφη φιλοξενία στο λογοτεχνικό σας περιοδικό. Καλή και δημιουργική συνέχεια!
* Το παραμύθι της Ζωής Κοντόγιαννου «Το Μπαουλάκι της αγάπης» μπορείτε να το βρείτε στο eshop των εκδόσεων iwrite και σε όλα τα βιβλιοπωλεία.
