ΓΡΑΦΕΙΝ

Το κλειστό παντζούρι

Έχεις εδώ και κάποια χρόνια που έχεις κλειστεί στον εαυτό σου. Τώρα έχεις κλειστεί και μες το σπίτι σου. Στην αρχή έβγαινες αραιά και που, μετά καθόλου, και μετά απαρνήθηκες κάθε ανθρώπινη επαφή. Έλεγες από μέσα σου τα κατάφερες, επιτέλους δεν θα έβλεπες ξανά κανέναν που θα μπορούσε να σε πληγώσει ή να σε προδώσει. Υπάρχουν πολλές αντιδράσεις από τους φίλους σου και τους κοντινούς σου ανθρώπους. Όμως εσύ τίποτα. Νομίζεις πως όλα τώρα λύθηκαν και ξεκαθάρισαν. Μόνο έτσι δεν έγινε. Έβλεπες πως όλο αυτό δεν έβγαζε πουθενά αλλά ο εγωισμός σου σε θόλωσε. Άρχισες να τρελαίνεσαι, να χάνεις τα λογικά σου. Είπες  με μια δυνατή, σταθερή και αλλοιωμένη φωνή φτάνει. Όποια επιλογή και να έπαιρνες, ένα είναι το σίγουρο, δεν μπορεί τώρα να αλλάξει τίποτα. Απαρνήθηκες τα πάντα. Οπότε νόμιζες με το διαλυμένο μυαλό σου ότι κανείς δεν σε αγάπησε, αλλά αποδείχτηκε πως έκανες μεγάλο λάθος.

Τέλος πάντων, ας μην φλυαρούμε, πάμε στο θέμα. Μετά από πολλές σκέψεις πήρες την απόφαση να διώξεις την παρουσία σου από τους άλλους, καθώς κατέληξες στο συμπέρασμα πως ο κόσμος χωρίς εσένα θα ήταν καλύτερος. Πήρες το όπλο και το τελευταίο πράγμα που βγήκε από εσένα ήταν ένα δάκρυ. ΜΠΑΜ! Τέλος. Μετά από λίγο καιρό μαζεύτηκαν πολλά μηνύματα στο τηλέφωνό σου. Ήταν οι γονείς σου. Σου είπαν πως σκέφτονται να έρθουν σε εσένα. Πέρασε ο καιρός, ήρθαν σπίτι σου, μα μόνο ένα πράγμα παρέμεινε ίδιο. Τα κλειστά παντζούρια. Έτσι είπαν στους γονείς σου οι γείτονες. Μπορείς να φανταστείς τι έγινε μετά από αυτήν τη λεπτομέρεια.

Σου άρεσε;

Διάλεξε τα αστέρια που επιθυμείς!

Μέσος όρος 5 / 5. Σύνολο ψήφων: 1

Δεν υπάρχουν ψήφοι! Γίνε ο πρώτος που θα βάλει αστεράκια.

Στέφανος Σύγκας

Μέλος της μαθητικής συγγραφικής ομάδας Teenγραφείς

error: www.grafein.gr