Στέλλα ΧαλατζούκαΚαι κάθε που φτάνει η άνοιξη, εγώ ονειρεύομαι το καλοκαίρι.
Λένε πως είναι λάθος να σκέφτεσαι το μέλλον, γιατί δεν ζεις το σήμερα, μα σίγουρα το μεγαλύτερο λάθος είναι να πάψεις να ονειρεύεσαι.
Ονειρεύομαι τα καλοκαίρια. Τα καλοκαίρια που θα έρθουν…
Αυτές τις βόλτες στο νησί, χαμένοι στα στενά σοκάκια, κάτω από τον καυτό ήλιο, γεμάτοι ξεγνοιασιά και ευτυχία. Αυτές τις χαλαρές βόλτες στην θάλασσα κάθε βράδυ λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα με μία μπύρα στο χέρι. Λίγο μουσική, λίγη φωτιά και να στήνουμε χορό στην αμμουδιά, αγκαλιασμένοι και μεθυσμένοι. Μια βόλτα στο ξακουστό ταβερνάκι του νησιού για μια στάση, ίσα ίσα να γεμίσει το στομάχι και να ξαποστάσουμε τα κουρασμένα μας κορμιά. Μια απόδραση στη φύση, με τις τσάντες μας στις πλάτες και στο χέρι ένα μπουκάλι με νερό, να περπατάμε στο βουνό και το οξυγόνο να ξεχειλίζει μέσα μας.
Ονειρεύομαι μακρινά road trip με δρόμους ατελείωτους που δεν βγάζουν πουθενά με συντροφιά το δροσερό αεράκι που σου δίνει της αίσθηση της αναζωογόνησης, λίγη θέα, δυνατή μουσική και εσένα. Νύχτες καλοκαιρινές, νύχτες ατελείωτες μέσα στην δική σου αγκαλιά κάτω από τον νυχτερινό ουρανό να χαζεύουμε τα αστέρια.
Βόλτες στην πόλη, με αυτήν την ανυπόφορη ζέστη που ξεπροβάλλει από τα πεζοδρόμια και τους δρόμους. Θερινά σινεμά μαζί με παρέα, pop corn, δροσερά αναψυκτικά και τα γέλια μας που ηχούν σε ολόκληρο το σινεμά μετά από την επική ατάκα του πρωταγωνιστή της ταινίας. Συζητήσεις βραδινές πάνω σε ταράτσες, με άρωμα τρέλας.
Ονειρεύομαι πως ποτέ δεν θα πάψω να χαμογελάω από χαρά και ευτυχία μέσα σε αυτό το ιδανικό καλοκαίρι. Δεν θα πάψω να χάνομαι κάτω από το απέραντο γαλάζιο του ουρανού, μέσα στο μπλε της θάλασσας, μέσα στην κίνηση της πόλης και στα απόμακρα μέρη που δεν υπάρχουν αρκετοί, μονάχα οι καλύτεροι, αυτοί που ξέρουν πώς να σε κάνουν ευτυχισμένη.
Και όταν θα έχω αυτά, θα είναι σαν να έχω τα πάντα.
Ευτυχία λέγεται…
