Πάρε μια βαλίτσα και πάμε. Πόσα να χωρέσουν σε μια βαλίτσα; Τα όνειρα που κάναμε για το μέλλον για την οικογένειά μας; Τα ρούχα μας και τα πανωφόρια για να ζεστάνουμε το σώμα και την ψυχή μας; Ακόμη και οι αναμνήσεις μια ζωής δεν χωράνε.
Δεν θες να βάλεις μόνο ενδύματα, αλλά όλα όσα σε κρατούσαν συντροφιά. Βιβλία, cd, λάπτοπ, κινητά, τη ζεστασιά του σπιτιού σου. Το τρυφερό βλέμμα του γείτονα πώς να το πάρεις μαζί σου;
Τη γαλήνη της ψυχής σου πώς να την κουμαντάρεις και να την πακετάρεις; Τον καθημερινό καφέ με τη φίλη σου και το ποτό δίπλα στο τζάκι με τον σύντροφό σου γίνεται να τα αποθηκεύσεις;
Πόλεμος… λέξη που φέρνει φόβο, τρόμο. Η φυγή η μόνη λύση. Αυτό, όμως, δεν είναι λύση, είναι απόγνωση .
Μες την απόγνωση και το φόβο ποια από όλα να συσκευάσεις και να κουβαλήσεις; Τίποτα. Πάρε τη βαλίτσα σου και φύγε και άσε την ψυχή σου να τακτοποιήσει όπως μπορεί τις μεταφορές όλων των πακέτων.






