ΓΡΑΦΕΙΝ

Τρελά Δεμένοι

Χιλιάδες σενάρια και σκέψεις τρέχουν στο μυαλό της, σαν άγρια, ατίθασα άλογα στη μέση της θάλασσας. Κάποια από αυτά ζωντανεύουν την ώρα  που χτυπά η πόρτα του δωματίου,  ενώ άλλα γίνονται θύματα ιεροτελεστίας τα αξημέρωτα  βραδιά, κάτω από το μαξιλάρι.

Θυμάμαι, θυμάμαι ακόμα τη πρώτη φορά που συναντηθήκαμε. Την ημέρα που μου έδωσες εκείνο το χαζό υποκοριστικό:

«Τρελή»

Έτσι δεν είναι;  Το θυμάσαι; Πες μου, το θυμάσαι;

Είναι χαζό να αποκαλείς μια ερωτευμένη γυναίκα Τρελή, αφού εσύ είσαι αυτός που ελέγχει τα σχοινιά της, σαν μια μαριονέτα που δημιουργήθηκε μόνο για την δική σου ευχαρίστηση.

Κάθε φορά που περνάς την κόκκινη γραμμή του δωματίου, νιώθω τη καρδιά μου να θέλει να βγει από τα κάγκελα της φυλακής και να σε αρπάξει σαν το μεγαλύτερο τρόπαιο. Και όχι! Δεν είναι η  επίδραση από τα φάρμακα αυτή τη φορά. Τα πράσινα μάτια σου είναι σαν μια πόρτα προς το παράδεισο που είναι πάντα κλειδωμένη.

Γιατί δεν μιλάς; Γιατί επιλέγεις ξανά το δρόμο της σιωπής;

Ξέρω πως σου είναι δύσκολο να έχεις κοντά σου μια γυναίκα σαν εμένα, πόσο μάλλον να την ερωτευτείς! Όπως έκανα κι εγώ άλλωστε. Ξέρεις η μητέρα μου, αυτή που με έβαλε σε αυτό το μέρος, έλεγε πάντα ότι ο άντρας στη ζωή του χρειάζεται δύο πράγματα. Το παιχνίδι και τον κίνδυνο.  Γι’ αυτό χρειάζεται τη γυναίκα ως το πιο επικίνδυνο παιχνίδι. Κάπου το ξεσήκωσε αυτό από τον αγαπημένο της Νίτσε και της άρεσε να το επαναλαμβάνει.

Δίκιο δεν είχε;

Σου δίνεται η ευκαιρία λοιπόν να έχεις κοντά σου την πιο επικίνδυνη «Τρελή» μαριονέτα και εσύ επιλέγεις τη σιωπή.

Είναι αστείο που πίστεψα ότι θα μπορούσες να με αγαπήσεις.

Μα πού πήγες;  Γιατί έφυγες;!

Γύρισε πίσω και κοίταξε πάλι τον καθρέφτη.  Δυστυχώς κάνεις δεν ήταν εκεί να της πει την αλήθεια όταν……

Η πόρτα χτύπησε. Ο μοναδικός άνθρωπος που αγάπησε πραγματικά μπήκε στο δωμάτιο κρατώντας στο χέρι του τα φάρμακά της. Φορούσε λευκή ποδιά. Καρφιτσωμένη στο μέρος της καρδιάς μία ταμπελίτσα με το όνομά του κι από κάτω με ευανάγνωστα γράμματα: «Νοσηλευτής, Β’ Πτέρυγα Ψυχιατρικής κλινικής».

Σου άρεσε;

Διάλεξε τα αστέρια που επιθυμείς!

Μέσος όρος 5 / 5. Σύνολο ψήφων: 7

Δεν υπάρχουν ψήφοι! Γίνε ο πρώτος που θα βάλει αστεράκια.

Συμέλα-Μελίνα Παλαπανίδου

Μέλος της μαθητικής συγγραφικής ομάδας Teenγραφείς

error: www.grafein.gr