Δώσε μου ένα λεπτό
για να διαβάσεις τα αστέρια
τη Θλίψη στις ιστορίες τους
η δουλειά τους, πέφτει σκόνη μακριά και αραιά…
Δώσε μου αυτή τη στιγμή
να σκοντάψει και να χαθεί
Τα υποκατάστατα, μου φτάνουν για
το μακρινό ασημένιο φεγγάρι…
Δώσε μου λίγο
να είναι ένα με το σύμπαν των ονειροπόλων
να δεις τους πλανήτες που συγκρούονται
Καθώς χύνουν τον θρήνο τους στο στίχο των γραπτών…
Δώσε μου λίγο χρόνο
για να εντάξω τον κόσμο μου
Μέσα στο αταίριαστο Τώρα
χαρά να κάνω τον πόνο μου